Szkoła Podoficerów Zawodowych Artylerii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szkoła Podoficerów Zawodowych Artylerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Toruń

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

Centralny Obóz Szkół Podoficerskich
Obóz Szkół Artylerii
Centrum Wyszkolenia Artylerii

Szkoła Podoficerów Zawodowych Artyleriiszkoła podoficerska artylerii Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Szkoła Podoficerów Zawodowych Artylerii powstała w styczniu 1920 roku[1].

Obsada personalna szkoły[edytuj | edytuj kod]

Komendanci
Organizacja i obsada personalna w 1939

Pokojowa obsada personalna szkoły w marcu 1939[2][a]:

  • komendant – ppłk Kazimierz Świderski †1940 Katyń
  • adiutant – kpt. Wiktor Antoni Seweryn Steinauer
  • instruktor terenoznawstwa – kpt. Alfons Ludwik Bogusław Oborski[b]
  • instruktor łączności – kpt. Stanisław Hymoł[c]
  • dowódca 1 baterii szkolnej – mjr Stanisław Eysmont
  • instruktor baterii – kpt. Marian Kaczorowski
  • instruktor baterii – kpt. Alfons Ludwik Bogusław Oborski
  • dowódca 2 baterii szkolnej – kpt. Edward Węgrzyński
  • instruktor baterii – kpt. Andrzej Jerzy Jeżyński
  • instruktor baterii – por. Józef Miąsek
  • dowódca 3 baterii szkolnej – kpt. Stefan Barański
  • instruktor baterii – kpt. Stanisław Hymoł
  • instruktor baterii – vacat
  • dowódca 4 baterii szkolnej – kpt. Feliks Filejski †1940 Charków[4]
  • instruktor baterii – por. Witosław Jan Kurowski †1940 Charków[5]
  • instruktor baterii – vacat

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
  2. kpt. Alfons Ludwik Bogusław Oborski pełnił jednoczenie funkcję instruktora 1. baterii szkolnej.
  3. kpt. Stanisław Hymoł pełnił jednoczenie funkcję instruktora 3. baterii szkolnej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]