1 Bateria Motorowa Artylerii Przeciwlotniczej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
por. Stefan Maria Osostowicz |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
bateria motorowa artylerii przeciwlotniczej typu A nr 1 – pododdział artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Bateria nie występowała w organizacji pokojowej wojska. Została zmobilizowana, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, przez 3 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Wilnie dla 1 Dywizji Piechoty Legionów.
Na początku kampanii wrześniowej 1939 bateria została podporządkowana dowódcy lotnictwa i OPL Armii „Modlin”. Jej zadaniem była obrona mostów na Narwi w Orzechowie pod Zegrzem i w Pułtusku. 6 września dołączyła do dywizji. Szlak bojowy baterii we wrześniu 1939 przebiegał od Orzechowa i Pułtuska, przez Gnojno, Wyszków, Kuflew i Domanice. Podczas przebijania się przez pierścień okrążenia pod Domanicami bateria została rozbita. Por. Stefan Osostowicz popełnił samobójstwo po utracie baterii, zginęli ppor. rez. Jerzy Życki i st. ogn. pchor. rez. Leszek Papiewski. Dalej bateria działała jako pododdział piechoty pod dowództwem ppor. rez. Jana Kiedrzyńskiego. Bateria zestrzeliła w sumie 5 samolotów niemieckich.
Obsada personalna baterii[edytuj | edytuj kod]
- dowódca – por. Stefan Maria Osostowicz
- oficer zwiadowczy – ppor.rez. Jan Kiedrzyński
- dowódca 1 plutonu – ppor. rez. Aleksander Andrzej Ciopa
- dowódca 2 plutonu – ppor. rez. mgr Jerzy Maciej Życki
- dowódca 3 plutonu – st. ogn. pchor. rez. Leszek Papiewski
- zastępca dowódcy plutonu – kpr. pchor. rez. Igor Smirnow
- dowódca 4 plutonu – plut. pchor. rez. Jan Rusiecki
- szef baterii – st. ogn. Wincenty Mikołajczak
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Śniatycki (Ciopa), Kres (wrzesień 1939), Szklarska Poręba 2006.
- Stanisław Truszkowski, Działania artylerii przeciwlotniczej w wojnie 1939 r. Zakończenie, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1978, nr 2 (84), s. 212-236.