Przejdź do zawartości

Droga wojewódzka nr 126

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
DW126
Początek drogi

Osinów Dolny[1]
52°50′40″N 14°08′07″E/52,844420 14,135170

Koniec drogi

Dębno[1]
52°44′20″N 14°41′53″E/52,738980 14,698000

Długość

48 km

Województwa

zachodniopomorskie

Zdjęcie
Droga zimą koło Siekierek
Droga zimą koło Siekierek

Droga wojewódzka nr 126 (DW126) – droga wojewódzka w woj. zachodniopomorskim o długości 48 km łącząca przygraniczny Osinów Dolny z miastami Mieszkowice i Dębno. Droga przebiega przez powiat gryfiński i powiat myśliborski. Trasa podlega Rejonowi Dróg Wojewódzkich Chojna[2]. Zachodniopomorski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Koszalinie określił ją jako drogę klasy G[3]. Na odcinku Osinów Dolny – okolice Mieszkowic biegnie przez obszar Cedyńskiego Parku Krajobrazowego.

W Gozdowicach od trasy odchodzi krótki łącznik do przeprawy promowej w kierunku niemieckiej miejscowości Güstebieser Loose. Z powodu pandemii COVID-19 kursowanie promu zostało zawieszone[4].

Historia numeracji

[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia i kategorie/klasyfikacje:

Numer Kategoria Przebieg Lata obowiązywania Źródło Uwagi
Przed 1945 rokiem droga znajdowała się poza terytorium Polski. Brak danych dotyczących kategorii oraz numeracji w latach 1945–1952.
? droga boczna / droga równoważna z drogą główną / droga główna Niederwutzen (Osinów Dolny) – Alt Rüdnitz (Stara Rudnica) – Zäckerick (Siekierki) – Alt Lietzegöricke (Stare Łysogórki) – Güstebiese (Gozdowice) – Bärwalde (Mieszkowice) lata 30. – 1945 kategorie na podstawie materiałów źródłowych:
  • odcinek Osinów Dolny – Stara Rudnica oznaczony w atlasie z 1938 r. jako droga boczna (niem. Nebenstraße)
  • dalszy odcinek do Mieszkowic w tym samym atlasie jako równoważny z drogą główną (niem. Straßen, den Hauptstraßen gleichwertig)
  • według mapy z 1941 r. trasa na całej długości ma kategorię drogi głównej (niem. Hauptverbindungsstraße)
? droga równoważna z drogą główną / droga główna Bärwalde (Mieszkowice) – Sellin (Zielin) – Bärfelde (Smolnica) – Neudamm (Dębno) kategoria na podstawie materiału źródłowego
? • droga drugorzędna / droga lokalna („droga inna”): do 1985
• droga krajowa: od 1 X 1985[5] 		Osinów Dolny – Stara Rudnica – Siekierki – Stare Łysogórki – Gozdowice – Mieszkowice – Zielin – Smolnica – Dębno 1952–1986 • kategoria na podstawie materiałów źródłowych
• nieznana numeracja
126 • droga krajowa: 1 X 1985–31 XII 1998
• droga wojewódzka: od 1 I 1999 		Osinów Dolny – Siekierki – Mieszkowice – Smolnica – Dębno od 14 II 1986 zobacz informacje dla ruchu ciężkiego

Dopuszczalny nacisk na oś

[edytuj | edytuj kod]

Od 13 marca 2021 roku na drodze dozwolony jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 tony[6], z wyjątkiem odcinków[7] oznaczonych znakiem zakazu B-19.

Do 13 marca 2021 r.

[edytuj | edytuj kod]

We wcześniejszych latach droga wojewódzka nr 126 była objęta ograniczeniami dopuszczalnego nacisku pojedynczej osi:

Znak Dopuszczalny nacisk Lata obowiązywania Odcinek
126[a]

126

do 10 ton lata 90. (?) – II połowa lat 2000.[b] Osinów Dolny – Mieszkowice
Tabliczka DW126 do 8 ton lata 90. (?) – II połowa lat 2000.[b] Mieszkowice – Dębno
II połowa lat 2000. – 2021 cała droga

Miejscowości leżące przy trasie DW126

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Wygląd znaku obowiązywał do końca 2000 roku[8]
  2. ↑ a b Między 2006 a 2009 rokiem

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Zarządzenie nr 31 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. [dostęp 2022-06-10].
  2. ↑ Sieć drogowa w RDW Chojna. Zachodniopomorski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Koszalinie. [dostęp 2010-04-29]. (pol.). [martwy link]
  3. ↑ Lokalizacja i długości dróg wojewódzkich w podziale na klasy [online], Zachodniopomorski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Koszalinie, 6 sierpnia 2019 [dostęp 2022-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-27] (pol.).
  4. ↑ Katarzyna Świerczyńska: Prom gotowy, ale w tym roku nie wypłynie [ZDJĘCIA]. [w:] Radio Szczecin [on-line]. 2020-06-16. [dostęp 2020-12-05]. (pol.).
  5. ↑ Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. (Dz.U. z 1985 r. nr 14, poz. 60)
  6. ↑ Ustawa z dnia 18 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 54)
  7. ↑

    Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo-
    wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.

    2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:

    1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
    2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
    – zwanego dalej „zakazem”.
    (...)

    4. Wprowadzenie albo ustanowienie zakazu jest dopuszczalne na drogach publicznych lub ich odcinkach, których parametry techniczne lub stan techniczny konstrukcji nawierzchni jezdni nie są dostosowane do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t (...)
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)
  8. ↑

    Rozdział 8
    Przepisy przejściowe i końcowe
    § 113 (...)
    2. Do dnia 31 grudnia 2000 r.:
    (...)
    2) dopuszcza się stosowanie znaków E-15a i E-15b o tle barwy czerwonej i napisie barwy białej do oznakowania dróg, których zarządcą jest organ samorządu terytorialnego.

    Rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. (Dz.U. z 1999 r. nr 58, poz. 622)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Drogi wojewódzkie w Polsce
100–199
200–299
300–399
400–499
500–599
600–699
700–799
800–899
900–999
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Droga_wojewódzka_nr_126&oldid=73235824”