Bonifacy V
| Papież | |
| |
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
23 grudnia 619 |
Bonifacy V (ur. w Neapolu, zm. 25 października 625 w Rzymie) – papież w okresie od 23 grudnia 619 do 25 października 625[1].
Życiorys
Z pochodzenia neapolitańczyk, syn Jana[2]. Swój pontyfikat rozpoczął dopiero po trzynastu miesiącach od wyboru, ponieważ wtedy dopiero uzyskał zgodę cesarza Herakliusza (610-641) na konsekrację[2]. Wszystko to ze względu na toczące się wyprawy przeciwko Persom[2].
Bonifacy V zajął się przede wszystkim zmianami w organizacji Kościoła. Dążył do potwierdzenia kościelnych zwyczajów w prawie cywilnym (kwestia spadków)[2]. Ponadto ustanowił tzw. "nietykalność schronienia" dla prześladowanych, szukających schronienia w Kościele (prawo azylu)[2]. Określił także zakres liturgicznej posługi duchowieństwa i zreorganizował Kościół w Anglii (w 624 r. ustanowił metropolię w Canterbury; pierwszym metropolitą był Justus z Canterbury)[2].
Za jego pontyfikatu kończono budowę cmentarza św. Nikodema przy Via Nomentana[2].
W jego czasach swoje nauki rozpoczął Mahomet (w 622 r)[1].
Bonifacy V zmarł 25 października w Rzymie i został pochowany w Bazylice św. Piotra.
Przypisy
- ↑ a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 39. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d e f g John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 102. ISBN 83-06-02633-0.
Bibliografia
- Beda Czcigodny: Historia ecclesiastica gentis Anglorum
- Jungmann, Dissertationes Selectae in Historiam Ecclesiasticam, II, 389.
- Liber Pontificalis (ed. Duchesne), I, 321–322
- Mann, Horace K. Lives of the Popes I, 294–303
- Pope Boniface V. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-30]. (ang.).
