Mięśnie kolcowo-żebrowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięśnie kolcowo-żebrowe
Mięśnie zębate tylne górne
Mięśnie zębate tylne dolne

Mięśnie kolcowo-żebrowe, mięśnie zębate tylne (łac. musculi spinocostales, musculi serrati posteriores) – w anatomii człowieka mięśnie stanowiące najgłębszą warstwę powierzchownych mięśni grzbietu[1], lub według innego podziału – grupę pośrednią mięśni grzbietu[2]. Położone są pod mięśniami kolcowo-ramiennymi. U człowieka są słabo rozwinięte i bardzo zmienne. Do grupy mięśni kolcowo-żebrowych zaliczają się mięsień zębaty tylny górny (łac. musculus serratus posterior superior) i mięsień zębaty tylny dolny (łac. musculus serratus posterior inferior)[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 650–658, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 44–45, ISBN 978-83-66548-15-2.
  3. Zofia Ignasiak: Anatomia układu ruchu. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2007, s. 197.