Mięsień podłużny górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień podłużny górny
Przekrój podłużny przez język. Mięsień podłużny górny podpisany Longitudinalis superior.
Przekrój poprzeczny przez język i dno jamy ustnej. Mięsień podłużny górny podpisany Longitudinalis superior.

Mięsień podłużny górny (łac. musculus longitudinalis superior) – w anatomii człowieka jeden z mięśni wewnętrznych języka[1]. Biegnie na powierzchni górnej i bocznej języka od wierzchołka do nasady, przyczepiając się do rozcięgna języka. Jest nieparzysty, nie dochodzi do niego i nie przedziela go przegroda języka. W kierunku powierzchni dolnej języka przedłuża się w mięsień podłużny dolny. Mięsień podłużny górny skraca i poszerza język, a także unosi jego koniec. Otrzymuje włókna ruchowe od nerwu podjęzykowego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 107–111, ISBN 978-83-200-4501-7.