Mięsień gruszkowaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięśnie gruszkowate

Mięsień gruszkowaty (łac. musculus piriformis) – w anatomii człowieka spłaszczony, trójkątny mięsień należący do grupy tylnej mięśni grzbietowych obręczy kończyny dolnej, budujący zarówno ścianę miednicy jak i okolicę pośladkową[1][2]. Zaczyna się na powierzchni miednicznej kości krzyżowej między otworami krzyżowymi przednimi, po czym przechodzi przez otwór kulszowy większy, przechodząc w ścięgno kończące się na powierzchni przyśrodkowej wierzchołka krętarza większego kości udowej[1][2]. Unaczyniony jest przez tętnicę pośladkową dolną i tętnicę pośladkową górną (od tętnicy biodrowej wewnętrznej), a unerwiony przez gałązki splotu krzyżowego L5–S5[1]. Jego funkcją jest obracanie na zewnątrz i odwodzenie uda w stawie biodrowym. Bierze również udział w pochylaniu miednicy w bok[2][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 863–865, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 90–92, ISBN 978-83-66548-14-5.