Mięsień odwodziciel krótki kciuka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień odwodziciel krótki kciuka oznaczony strzałką

Mięsień odwodziciel krótki kciuka (łac. musculus abductor pollicis brevis) – w anatomii człowieka płaski, najbardziej powierzchowny mięsień kłębu, położony między szeregiem bliższym kości nadgarstka a bliższym paliczkiem kciuka[1][2]. Przyczep proksymalny ma na troczku zginaczy, guzku kości łódeczkowatej, kości czworobocznej większej i w przedłużeniu ścięgna odwodziciela długiego kciuka. Następnie poprzez krótkie ścięgno, które na swym przebiegu obejmuje trzeszczkę promieniową stawu śródręczno-paliczkowego, przytwierdza się do bocznego brzegu podstawy bliższego paliczka kciuka[1][2].

Unaczyniony jest przez gałąź dłoniową powierzchowną od tętnicy promieniowej, a unerwiony przez nerw pośrodkowy[1].

Jego funkcją jest odwodzenie i przeciwstawianie kciuka w stawie nadgarstkowo-śródręcznym, a także zginanie stawu śródręczno-paliczkowego i prostowanie stawu międzypaliczkowego[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 838–839, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 334–335, ISBN 978-83-66548-14-5.