Mięsień skroniowo-ciemieniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień skroniowo-ciemieniowy
Mięśnie głowy.
Mięśnie skroniowo-ciemieniowe.

Mięsień skroniowo-ciemieniowy (łac. musculus temporoparietalis) – w anatomii człowieka parzysty mięsień sklepienia czaszki, należący do mięśni wyrazowych. Oba mięśnie skroniowo-ciemieniowe wraz z oboma mięśniami potyliczno-czołowymi, połączone wspólnym rozcięgnemczepcem ścięgnistym, tworzą mięsień naczaszny[1][2].

Mięsień skroniowo-ciemieniowy jest mięśniem szczątkowym, niestałym, cienkim. Jeśli występuje, położony jest między mięśniem usznym górnym a mięśniem usznym przednim. Rozpoczyna się w czepcu ścięgnistym, biegnie do wewnętrznej powierzchni małżowiny usznej, kończąc się na niej lub w czepcu ścięgnistym w jej okolicy[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 756–758, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Jerzy Walocha (red.), Anatomia prawidłowa człowieka. Szyja i głowa, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013, s. 75, ISBN 978-83-233-3581-8.
  3. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 79, ISBN 978-83-66548-16-9.