Mięsień dłoniowy długi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień dłoniowy długi zaznaczony na czerwono.

Mięsień dłoniowy długi (łac. musculus palmaris longus) – w anatomii człowieka wąski, wrzecionowaty mięsień kończyny górnej leżący w warstwie powierzchownej grupy przedniej mięśni przedramienia[1][2]. Mięsień ten przyczepia się na nadkłykciu przyśrodkowym kości ramiennej i na powięzi przedramienia. Dodatkowo zrasta się z sąsiadującymi mięśniami. Przebiega ku dołowi między mięśniem zginaczem promieniowym nadgarstka a mięśniem zginaczem powierzchownym palców i kończy się długim ścięgnem przechodzącym w rozcięgno dłoniowe. Ścięgno zrasta się z troczkiem zginaczy przechodząc nad nim[1][2]. Unaczyniony jest przez gałązki tętnicy łokciowej, a unerwiony przez nerw pośrodkowy (C7, C8)[1][2]. Jest mięśniem bardzo zmiennym, występuje u około 84% populacji[3][1].

Jego funkcją jest napinanie rozcięgna dłoniowego i zginanie stawów ręki i palców w stawach śródręczno-paliczkowych. Oprócz tego nieznacznie nawraca przedramię i zgina je w stawie łokciowym. Brak tego mięśnia nie wpływa jednak na siłę chwytu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 807, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 301, ISBN 978-83-66548-14-5.
  3. Sebastin SJ i inni, „The prevalence of absence of the palmaris longus--a study in a Chinese population and a review of the literature”. Journal of Hand Surgery. 30 (5), 2005, s. 525–7.
  4. Sebastin SJ i inni, „Does the absence of the palmaris longus affect grip and pinch strength?”. Journal of Hand Surgery. 30 (4), 2005, s. 406–8.