Mięsień czworoboczny uda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Mięsień czworoboczny uda (łac. musculus quadratus femoris) – czworokątny mięsień położony na tylnej i dolnej stronie stawu biodrowego, rozpięty między guzem kulszowym a kością udową. Należy do grupy mięśni brzusznych obręczy kończyny dolnej[1].

Biegnie poziomo od brzegu bocznego guza kulszowego odśrodkowo aż do grzebienia międzykrętarzowego kości udowej. Obraca udo na zewnątrz, przywodzi i prostuje[1].

Z przodu graniczy z m. zasłaniaczem zewnętrznym, od dołu z przywodzicielem wielkim, z tyłu z dwugłowym, półbłoniastym i pośladkowym wielkim a od góry z bliźniaczym dolnym. Leży na nim nerw kulszowy, żłobiąc w nim bruzdę zstępującą pionowo[1].

Unaczyniony przez t. pośladkową dolną i t. okalającą udo przyśrodkową, unerwiony przez gałązkę części przedniej splotu krzyżowego (L4–5, S1–2)[1].

Mięsień ten czasem łączy się z m. bliźniaczym dolnym i przywodzicielem wielkim, a u 1% populacji w ogóle nie występuje[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. 11(7). T. 1: Anatomia ogólna : kości, stawy i więzadła, mięśnie. Warszawa: PZWL, 1976, s. 866.