Mięsień pierścienno-nagłośniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mięsień pierścienno-nagłośniowy (łac. musculus cricoepiglotticus) – w anatomii człowieka mięsień krtani. Występuje niestale, jako odmiana anatomiczna. Zaczyna się na chrząstce pierścieniowatej a kończy na chrząstce nagłośni[1][2]. Bierze udział w zwężaniu wejścia do krtani[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 376, ISBN 978-83-200-4501-7.
  2. a b Jerzy Walocha (red.), Anatomia prawidłowa człowieka. Szyja i głowa, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013, s. 254, ISBN 978-83-233-3581-8.