Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Extensor carpi radialis longus.png

Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka (łac. Musculus extensor carpi radialis longus) – mięsień występujący w kończynie piersiowej niektórych ssaków. Powstał w wyniku podziału mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka na dwie samodzielne jednostki (drugą jest mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka). Unerwiony jest nerwem promieniowym[1].

U kota mięsień ten zaczyna się na grzebieniu nadkłykcia bocznego kości ramiennej, a kończy na drugiej kości śródręcza[1].

Człowiek[edytuj | edytuj kod]

U człowieka mięsień ten rozpięty jest między końcem dalszym kości ramiennej a II kością śródręcza, położony pod mięśniem ramienno-promieniowym.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Przyczep proksymalny zlokalizowany jest na przegrodzie międzymięśniowej bocznej ramienia, bocznym brzegu i nadkłykciu bocznym kości ramiennej. W połowie długości przedramienia przechodzi w długie płaskie ścięgno, przebiegające wzdłuż powierzchni bocznej kości promieniowej, a następnie przechodzące przez drugi przedział pod troczkiem prostowników. Przyczep dystalny zlokalizowany jest na grzbietowej powierzchni podstawy II kości śródręcza.

Funkcja[edytuj | edytuj kod]

Zgina przedramię w stawie łokciowym. Lekkie nawracanie przedramienia. Zgięcie ręki grzbietowo i odwodzenie ręki. Antagonista zginaczy długich palców.

Unaczynienie[edytuj | edytuj kod]

Unerwienie[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Anatomia człowieka, t. 1, Anatomia ogólna kości, stawy i więzadła, mięśnie; Michał Reicher; wyd. XI (VII), Warszawa 1999; ISBN 83-200-2375-0

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1. Aparat ruchowy. Wydawnictwo naukowe PWN, 2013.