Mięśnie dna miednicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mięśnie dna miednicy – w anatomii człowieka grupa mięśni poprzecznie prążkowanych rozpiętych w dolnej części miednicy, dzielących jamę miednicy (kanał miednicy) na część nadprzeponową i podprzeponową[1].

Do mięśni dna miednicy zaliczają się:

Mięśnie te, razem z powięziami im towarzyszącymi, a także tkanką tłuszczową i tkanką łączną części podprzeponowej tworzą miękkotkankowe dno miednicy zamykające od dołu jamę miednicy. Zamknięcie to jest niepełne, z tyłu pozostawiając otwór dla odbytnicy (znajdujący się w przeponie miednicy), a z przodu dla przewodu moczowo-płciowego (w przeponie moczowo-płciowej)[1].

Dno miednicy traktowane jest jako jednoznaczne z kroczem w jego szerszym znaczeniu. W węższym znaczeniu krocze obejmuje tylko pośrodkową część dna miednicy i okolicy kroczowej (stanowiącej dolną, zewnętrzną powierzchnię skórną dna miednicy), utworzoną z tkanek miękkich i łączącą odbyt z narządami płciowymi zewnętrznymi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 687–700, ISBN 978-83-200-4501-7.