Mięsień odwodziciel palucha
Mięsień odwodziciel palucha (łac. musculus abductor hallucis) – w anatomii człowieka mięsień stopy należący do mięśni wyniosłości przyśrodkowej, leżący w warstwie pierwszej (najbardziej powierzchownej) mięśni podeszwy[1][2]. Jest najsilniejszym z krótkich mięśni stopy, w głównej mierze tworzącym przyśrodkową wyniosłość tkanek miękkich podeszwy[1][3]. Przyczep początkowy ma po przyśrodkowej stronie guza piętowego, na rozcięgnie podeszwowym, blaszce powierzchownej troczka zginaczy, guzowatości kości łódkowatej i podeszwowej powierzchni kości klinowatej przyśrodkowej. Biegnie nad kanałem kostki przyśrodkowej, po bocznej stronie sąsiaduje z mięśniem zginaczem krótkim palucha i częściowo się z nim zrasta. Brzusiec przechodzi w krótkie, silne, płaskie ścięgno, kończące się na przyśrodkowej stronie podstawy paliczka bliższego palucha i trzeszczce przyśrodkowej należącej do ścięgna mięśnia zginacza krótkiego palucha[1][3]. Czasem część ścięgna dochodzi do palca II[1].
Unaczyniony jest przez tętnicę podeszwową przyśrodkową, a unerwiony przez nerw podeszwowy przyśrodkowy (L5, S1–3)[1][3].
Mięsień ten odwodzi i zgina paluch w stawie śródstopno-paliczkowym. Poza tym wzmacnia przyśrodkową część sklepienia stopy[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 922, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom II, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 176, ISBN 978-83-200-4107-1.
- ↑ a b c d Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 174–175, ISBN 978-83-66548-14-5.
