Mięsień prosty brzucha
Mięsień prosty brzucha (łac. musculus rectus abdominis, tzw. sześciopak) – mięsień współdziałający z mięśniami płaskimi brzucha, przeponą i mięśniami krocza w wytwarzaniu tłoczni brzusznej (prelum abdominale). Jego przyczepami początkowymi są chrząstki żeber V-VII, wyrostek mieczykowaty mostka oraz więzadło żebrowo-mieczykowe, zaś końcowymi – spojenie łonowe i grzebień łonowy kości miednicznej. Przedłuża się u mężczyzn w więzadło wieszadłowe prącia (ligamentum suspensorium penis) i w więzadło wieszadłowe łechtaczki (ligamentum suspensorium clitoridis) u kobiet. Objęty jest pochewką mięśnia prostego brzucha (vagina musculi recti abdominis). Posiada tzw. smugi ścięgniste (intersectiones tendineae). Unerwiony jest przez nerwy międzyżebrowe (Th6-Th12) oraz często przez pierwszy nerw lędźwiowy (L1). Za unaczynienie odpowiadają tętnice nabrzuszne: dolna i górna.
Funkcje mięśnia prostego:
- zgina tułów,
- obniża klatkę piersiową do miednicy (mięsień wydechowy),
- wzmacnia tłocznię brzuszną,
- obniża żebra,
- unosi miednicę
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968, s. 676- 678.
