Mięsień podkolanowy
Mięsień podkolanowy (łac. musculus popliteus) – krótki, spłaszczony, trójkątny mięsień szkieletowy, należący do warstwy głębokiej tylnej grupy mięśni goleni. Położony jest po tylnej stronie kolana pod mięśniem brzuchatym łydki i mięśniem podeszwowym. Unerwiony jest przez nerw piszczelowy, zaś unaczyniony przez bezpośrednie gałęzie od tętnicy podkolanowej[1].
Przyczepy[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczyna się wąskim ścięgnem przyczepiającym się w bruździe podkolanowej między nadkłykciem bocznym kości udowej i chrząstką stawową a poza tym na ścianie tylnej torebki stawu kolanowego. Włókna kierują się rozbieżnie przyśrodkowo i ku dołowi oraz kończą się na powierzchni tylnej kości piszczelowej powyżej kresy mięśnia płaszczkowatego[1].
Czynność[edytuj | edytuj kod]
Funkcją mięśnia podkolanowego jest inicjowanie zgięcia stawu kolanowego, odblokowując go. Zgina goleń i przy zgiętym kolanie obraca ją do wewnątrz, dodatkowo napina torebkę stawową i chroni ją przed wpukleniem się do stawu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 903–905, ISBN 978-83-200-4323-5.
