Mięsień łokciowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień łokciowy oznaczony na ciemnoczerwono

Mięsień łokciowy (łac. musculus anconeus) – w anatomii człowieka niewielki, trójkątny i gruby mięsień zaliczany do warstwy powierzchownej grupy tylnej mięśni przedramienia[1][2] (czasem zaliczany do grupy tylnej mięśni ramienia[3]), położony w okolicy łokcia. Jego przyczep bliższy znajduje się na nadkłykciu bocznym kości ramiennej i więzadle pobocznym promieniowym, a przyczep dalszy w górnej części tylnej powierzchni trzonu kości łokciowej[1][2].

Unaczyniony jest przez tętnicę międzykostną wsteczną (gałąź tętnicy międzykostnej tylnej), a unerwiony przez nerw promieniowy (C7–8)[1][2].

Mięsień ten współpracuje z mięśniem trójgłowym ramienia w prostowaniu przedramienia, napina torebkę stawową, a także zwiera kości promieniową i łokciową[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 801, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b c d Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 312, ISBN 978-83-66548-14-5.
  3. Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom II, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 49, ISBN 978-83-200-4107-1.