Mięsień nalewkowo-nagłośniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krtań, widok z boku. Mięsień nalewkowo-nagłośniowy podpisany aryepiglloticus.

Mięsień nalewkowo-nagłośniowy (łac. musculus aryepiglotticus) – w anatomii człowieka mięsień krtani. Zaczyna się na wierzchołku chrząstki nalewkowatej, biegnie następnie w fałdzie nalewkowo-nagłośniowym jako przedłużenie mięśnia nalewkowego skośnego i kończy się na brzegu chrząstki nagłośni i błonie czworokątnej[1]. Unerwiony jest przez gałąź przednią nerwu krtaniowego dolnego[2]. Prawdopodobnie bierze udział w przechylaniu nagłośni w tył i ku dołowi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 375–376, ISBN 978-83-200-4501-7.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 234, ISBN 978-83-200-3258-1.