Mięsień obły większy
Mięsień obły większy (łac. musculus teres major) – mocny, czworokątny, nieco spłaszczony mięsień obręczy kończyny górnej człowieka, rozpostarty między dolnym kątem łopatki a górnym fragmentem trzonu kości ramiennej[1]. Jego przyczep bliższy znajduje się na powierzchni grzbietowej w okolicy dolnego kąta łopatki. W swoim przebiegu włókna mięśnia kierują się ku górze i do boku. Przyczep dalszy tworzy mocne ścięgno dochodzące do grzebienia guzka mniejszego kości ramiennej[1].
Jego funkcją jest opuszczanie uniesionego ramienia, antagonistycznie do mięśnia naramiennego. Działa synergistycznie z mięśniem najszerszym grzbietu przywodząc ramię ku tyłowi i rotując je do wewnątrz[1].
Unaczyniony jest przez tętnicę podłopatkową, będącą gałęzią tętnicy pachowej[1], a unerwiony przez nerw piersiowo-grzbietowy – dolną gałązkę nerwów podłopatkowych C5-7[1].
