Mięsień obszerny przyśrodkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień obszerny przyśrodkowy
Mięśnie obszerne przyśrodkowe
Mięśnie czworogłowe uda. Kolor niebieski – mięsień prosty uda, czerwony – mięsień obszerny przyśrodkowy, żółty – mięsień obszerny boczny, zielony – mięsień obszerny pośredni

Mięsień obszerny przyśrodkowy (łac. musculus vastus medialis) – w anatomii człowieka mięsień należący do grupy przedniej mięśni uda, część mięśnia czworogłowego uda (jego głowa przyśrodkowa)[1].

Rozpoczyna się na kości udowej. Przyczep początkowy ma na kresie międzykrętarzowej, wardze przyśrodkowej kresy chropawej, kresie grzebieniowej, kresie nadkłykciowej przyśrodkowej, a także na ścięgnach mięśnia przywodziciela długiego i wielkiego[1][2]. Razem z pozostałymi głowami mięśnia czworogłowego uda kończy się wspólnym ścięgnem końcowym, przyczepiającym się do górnego i bocznych brzegów rzepki, a do przodu od rzepki przechodzącym w więzadło rzepki, kończąc się na guzowatości kości piszczelowej. Dodatkowo część włókien jego ścięgna przechodzi po przyśrodkowym boku rzepki, stanowiąc troczek przyśrodkowy rzepki, przyczepiający się na przedniej powierzchni kłykcia kości piszczelowej, sięgając do więzadła pobocznego piszczelowego[1][3].

Unaczyniony jest przez tętnicę boczną okalającą udo, a unerwiony przez nerw udowy (L2–4)[1][2].

Razem z pozostałymi głowami mięśnia czworogłowego uda prostuje staw kolanowy, poza tym stabilizuje pozycję rzepki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 870–874.
  2. a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 106–110, ISBN 978-83-66548-14-5.
  3. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 590.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.