Mięsień czworoboczny człowieka
| musculus trapezius | |
 Mięsień czworoboczny | |
| Narządy | |
|---|---|
| Tętnice |
t.potyliczna, t. nadłopatkowa, t. poprzeczna szyi, gałęzie grzbietowe tętnic międzyżebrowych tylnych |
| Nerwy |
gałąź zewnętrzną nerwu dodatkowego (XI), gałązki splotu szyjnego (C2–4) |
Mięsień czworoboczny (łac. musculus trapezius), dawniej mięsień kapturowy (łac. musculus cucullaris) lub mięsień stołowy (łac. musculus mensalis) – parzysty mięsień należący do grupy powierzchownych mięśni grzbietu człowieka, częściowo pokrywający mięśnie najszersze grzbietu[1]. Mięsień czworoboczny ma wiele miejsc przyczepu, począwszy od podstawy czaszki do wyrostków kolczystych dwunastu kręgów piersiowych. Dolne włókna mięśnia są przyczepione do grzebienia łopatki; włókna pośrednie do wyrostka barkowego, a położone najwyżej włókna do końca barkowego obojczyka[1].
Funkcja[edytuj | edytuj kod]
Dźwiga bark ku górze (współpracując z mięśniami dźwigaczem łopatki i równoległobocznym), zbliża łopatkę do kręgosłupa i/lub opuszcza staw ramienny. Przy ustalonym barku zgina głowę ku tyłowi. Przy ustalonej obręczy kończyny górnej unosi tułów ku górze. Cały mięsień cofa bark i przyciska łopatkę do klatki piersiowej[1].
Unaczynienie i unerwienie[edytuj | edytuj kod]
Unaczyniony jest przez tętnicę potyliczną, tętnicę nadłopatkową, tętnicę poprzeczną szyi i gałęzie grzbietowe tętnic międzyżebrowych tylnych[1]
Unerwiony jest podwójnie, przez gałąź zewnętrzną nerwu dodatkowego (XI) oraz przez gałązki splotu szyjnego (C2–4)[1].
