Mięśnie podżebrowe
_(14758349676).jpg)
Mięśnie podżebrowe (łac. musculi subcostales) – w anatomii człowieka płaskie, cienkie pęczki mięśniowe o trójkątnym kształcie, zaliczane do grupy głębokich (właściwych) mięśni klatki piersiowej. Dobrze wykształcone sa zazwyczaj tylko w dolnej części klatki piersiowej[1][2].
Przebiegają ukośnie po wewnętrznej stronie żeber, biorąc początek przy ich kątach, i przyczepiają się o 2–3 żebra poniżej. Włókna mięśniowe układają się równolegle do włókien mięśni międzyżebrowych wewnętrznych, biegnąc od góry i przodu ku dołowi i tyłowi. Podobnie jak mięśnie międzyżebrowe, unerwione i unaczynione są przez nerwy międzyżebrowe, tętnice międzyżebrowe i żyły międzyżebrowe, przebiegające między warstwami mięśni w przestrzeniach międzyżebrowych[1][2].
Są mięśniami szczątkowymi, bardzo zmiennymi, o małym znaczeniu funkcjonalnym, prawdopodobnie przyczyniają się do opuszczania żeber, stanowiąc mięśnie wydechowe[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 684–688, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 105–111, ISBN 978-83-66548-15-2.
