Mięsień przywodziciel palucha
Mięsień przywodziciel palucha (łac. musculus adductor hallucis) – w anatomii człowieka mięsień stopy należący do mięśni wyniosłości przyśrodkowej, leżący w warstwie trzeciej mięśni podeszwy[1][2]. Składa się z dwóch głów, mających osobne przyczepy początkowe. Cienka, płaska głowa poprzeczna (caput transversum) przyczepia się na więzadłach poprzecznych głębokich śródstopia i torebkach stawów śródstopno-paliczkowych palców II–V i przebiega poprzecznie w kierunku przyśrodkowym. Większa od niej, długa i gruba głowa skośna (caput obliquum) zaczyna się na podeszwowej powierzchni podstaw II–V kości śródstopia, na pochewce mięśnia strzałkowego długiego, więzadle podeszwowym, kości klinowatej bocznej i kości sześciennej. W okolicy podstawy palucha obie głowy łączą się i przechodzą w ścięgno kończące się na podstawie paliczka blizszego palucha i na trzeszczce bocznej należącej do ścięgna mięśnia zginacza krótkiego palucha. Głowa skośna zrasta się z częścią boczną zginacza krótkiego palucha[1][3].
Mięsień ten unaczyniony jest przez łuk podeszwowy i gałązki przeszywające tętnicy łukowatej, a unerwiony przez gałąź głęboką nerwu podeszwowego bocznego (S1–2)[1].
Przywodzi paluch w stawie śródstopno-paliczkowym do II palca, zastępując w ten sposób mięsień międzykostny podeszwowy, którego paluch nie posiada. Poza tym podpiera i wzmacnia sklepienie stopy[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 923–924, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom II, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 176, ISBN 978-83-200-4107-1.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 177–178, ISBN 978-83-66548-14-5.
