Mięśnie międzykolcowe
Mięśnie międzykolcowe (łac. musculi interspinales) – w anatomii człowieka grupa małych mięśni zaliczanych do grupy krótkich głębokich mięśni grzbietu. Łączą wyrostki kolczyste sąsiadujących kręgów. W części szyjnej (musculi interspinales cervicis) i lędźwiowej (musculi interspinales lumborum) znajdują się na wszystkich kręgach, przy czym w części szyjnej są parzyste a w części lędźwiowej nieparzyste. W odcinku krzyżowym kręgosłupa u człowieka mięśni tych brak, w odcinku piersiowym występują jedynie na najwyższych i najniższych kręgach[1][2].
Unerwione są przez przyśrodkowe gałązki od gałęzi tylnych nerwów rdzeniowych C1–Th3, Th11–L5[1].
Ich funkcją jest prostowanie kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, ustalanie położenia kręgów przy ruchach kręgosłupa[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 658–670, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 51, ISBN 978-83-66548-15-2.
