Mięsień prosty górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięśnie otaczające gałkę oczną (prawe oko). Mięsień prosty górny podpisany Superior rectus.

Mięsień prosty górny (łac. musculus rectus superior) – w anatomii człowieka jeden z mięśni zewnętrznych gałki ocznej. Rozpoczyna się w odcinku górnym pierścienia ścięgnistego wspólnego, powyżej kanału wzrokowego, po czym biegnie pod mięśniem dźwigaczem powieki górnej, a następnie przyczepia się skośnie do twardówki przed równikiem gałki ocznej, 7,7 mm od rogówki[1][2].

Mięsień prosty górny unerwiony jest przez gałąź górną nerwu okoruchowego, a unaczyniony przez gałęzie mięśniowe tętnicy ocznej[1][2].

Podnosi gałkę oczną, przywodzi ją i obraca do wewnątrz[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 569–570, ISBN 978-83-200-3258-1.
  2. a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 106–109, ISBN 978-83-66548-16-9.