Mięśnie glistowate ręki
.png)
Mięśnie glistowate (łac. musculi lumbricales) – w anatomii człowieka cztery małe, podłużne mięśnie należące do grupy krótkich mięśni ręki, położone w okolicy środkowej dłoni (między kłębem a kłębikiem)[1][2].
Wszystkie cztery zaczynają się przy ścięgnach zginacza głębokiego palców. Dwa mięśnie glistowate po stronie promieniowej rozpoczynają się na brzegach promieniowych ścięgien kierujących się do palca II i III, natomiast dwa pozostałe mięśnie glistowate po stronie łokciowej mają po dwie głowy i każdy z nich zaczyna się na dwóch sąsiednich ścięgnach (kierujących się odpowiednio do palca III i IV oraz do palca IV i V). Mięśnie kierując się ku tym czterem palcom przechodzą w wąskie ścięgna położone po stronie dłoniowej od więzadeł poprzecznych głębokich śródręcza. Wnikają od strony promieniowej w rozcięgno grzbietowe na wysokości paliczków bliższych II, III, IV i V palca[1][2].
Mięśnie glistowate boczne (I i II) unerwione są przez nerw pośrodkowy, a mięśnie przyśrodkowe (III i IV) – przez gałąź głęboką nerwu łokciowego. Wszystkie unaczynione są przez łuk dłoniowy powierzchowny[1][2].
Ich funkcją jest zginanie palców II, III, IV i V w stawach śródręczno-paliczkowych oraz prostowanie ich w stawach międzypaliczkowych[1][2].
Mięśnie glistowate nie u wszystkich ssaków występują; np. u przeżuwaczy ich brak[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 842–843, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b c d Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 336, ISBN 978-83-66548-14-5.
- ↑ Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 385, ISBN 978-83-01-16822-3.
