Mięsień przeciwstawiacz kciuka
Mięsień przeciwstawiacz kciuka (łac. musculus opponens pollicis) – w anatomii człowieka mały płaski, trójkątny mięsień kłębu, położony bocznie i częściowo przykryty przez mięsień zginacz krótki kciuka. W części proksymalnej rozpoczyna się przyczepem na troczku zginaczy oraz guzku kości czworobocznej większej. Przyczep dystalny zlokalizowany jest na brzegu promieniowym i powierzchni dłoniowej I kości śródręcza[1][2].
Unaczyniony jest przez gałąź dłoniową powierzchowną od tętnicy promieniowej i tętnicę dłoniową I kości śródręcza od łuku dłoniowego głębokiego, a unerwiony przez nerw pośrodkowy[1].
Mięsień ten przeciwstawia i przywodzi kciuk[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 839–840, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 333–335, ISBN 978-83-66548-14-5.
