Mięsień półbłoniasty
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Mięsień półbłoniasty (łac. musculus semimembranosus) – mięsień leżący pod mięśniem półścięgnistym, rozpięty między guzem kulszowym a piszczelą, przy czym przyczep końcowy składa się z dwóch części: prostej (która kończy się na tylnym guzku piszczeli) i przednio-przyśrodkowej (która biegnie w rowku poniżej przyczepu torebki stawowej pod więzadłem pobocznym piszczelowym do nasady piszczeli, przyczepiając się w pobliżu jej przedniego brzegu).
Spis treści
Czynność[edytuj | edytuj kod]
Mięsień półbłoniasty jest najsilniejszym mięśniem tylnej grupy. Jest silnym prostownikiem i przywodzicielem uda oraz zginaczem i obrotnikiem wewnętrznym goleni.
Unaczynienie[edytuj | edytuj kod]
Tętnice przeszywające od tętnicy głębokiej uda i gałęzie tętnicy podkolanowej.
Unerwienie[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968, s. 838- 841.