Mięsień zginacz powierzchowny palców

Mięsień zginacz powierzchowny palców (łac. Musculus flexor digitorum superficialis) – mięsień leżący w drugiej warstwie grupy przedniej mięśni przedramienia.

Budowa

Płaski, szeroki mięsień zakończony czterema ścięgnami. Proksymalnie mięsień dzieli się na dwie głowy:

• głowa ramienno-łokciowa (łac. caput humeroulnare) tworzy przyczep na nadkłykciu przyśrodkowym kości ramiennej oraz na wyrostku dziobiastym kości łokciowej
• głowa promieniowa (łac. caput radiale) rozpoczyna się w proksymalnej części powierzchni przedniej kości promieniowej.

Łuk ścięgnisty rozpięty między obiema głowami stanowi przyczep dodatkowych włókien mięśniowych. Łuk ścięgnisty przykrywa nerw pośrodkowy oraz naczynia łokciowe. W dalszym przebiegu mięsień rozdziela się na cztery brzuśce dające początek czterem płaskim ścięgnom. Brzuśce oraz ścięgna biegnące do palca III i IV leżą powierzchownie, przykrywając brzuśce i ścięgna palca II i V. W swoim przebiegu ścięgna przechodzą przez kanał nadgarstka i rozbiegają się na powierzchni dłoniowej, w kierunku odpowiadających palców. Na wysokości paliczków bliższych ścięgna rozdzielają się na dwie odnogi. Między odnogami przebiega ścięgno mięśnia zginacza głębokiego palców. W dalszym przebiegu, włókna obu odnóg ścięgna mięśnia zginacza powierzchownego palców, wymieniają ze sobą włókna tworząc skrzyżowanie ścięgien (łac. chiasma tendineum).

Funkcja

Zginanie ręki i palców. Osiągnięcie największej siły zgięcia umożliwia zgięcie grzbietowe dłoni. W skrajnym zgięciu dłoniowym mięsień traci większość swojej siły.

Unaczynienie

• gałęzie od tętnicy promieniowej
• gałęzie od tętnicy łokciowej

Unerwienie

• nerw pośrodkowy

Bibliografia

• Michał Reicher, Anatomia człowieka, t. 1, Anatomia ogólna kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XI (VII), Warszawa 1999, ISBN 83-200-2375-0.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.