Mięsień zginacz długi palców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień zginacz długi palców

Mięsień zginacz długi palców (łac. musculus flexor digitorum longus) – w anatomii człowieka podłużny, spłaszczony, pierzasty mięsień, należący do warstwy głębokiej tylnej grupy mięśni goleni[1]. Przyczep początkowy ma na tylnej powierzchni kości piszczelowej poniżej kresy mięśnia płaszczkowatego, na blaszce głębokiej powięzi goleni leżącej na mięśniu piszczelowym tylnym i na łuku ścięgnistym. U dołu goleni brzusiec przechodzi w ścięgno, biegnące następnie w bruździe na powierzchni tylnej kostki przyśrodkowej i przechodzące do przodu na podeszwowej stronie stopy. Tu dzieli się na cztery ścięgna dla palców II–V, które na poziomie paliczków bliższych przeszywają ścięgna mięśnia zginacza krótkiego palców i kończą się na paliczkach dalszych[1][2].

Unaczyniony jest przez tętnicę piszczelową tylną, a unerwiony przez nerw piszczelowy (L5, S1–2)[1].

Mięsień ten zgina drugi, trzeci, czwarty i piąty palec[3][4][5]. Przy obciążeniu nogi działa wzmacniająco na sklepienie stopy, a przy podnoszeniu na palce zbliża piętę do goleni. W nodze odciążonej zgina podeszwowo stopę, odwraca ją i przywodzi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 903–908, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 143–144, ISBN 978-83-66548-14-5.
  3. Walter Thiel (1997) Photographic atlas of practical anatomy – Volume 1, Part 1 – p.348.
  4. Johannes Sobotta, Reinhard Putz, Reinhard Pabst (1997) Sobotta Atlas of Human Anatomy: Thorax, abdomen, pelvis, lower limb, p.331.
  5. Jan Langman, Martinus Willem Woerdeman (1982) Atlas of medical anatomy p.323.