Mięsień przywodziciel kciuka
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Mięsień przywodziciel kciuka (łac. musculus adductor pollicis) – położony najgłębiej i najbardziej przyśrodkowo, największy, trójkątny mięsień kłębu.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
W części proksymalnej rozpoczyna się dwiema głowami: głowa skośna, mała i wąska, posiada przyczep zlokalizowany w obrębie bruzdy nadgarstka kości główkowatej i w więzadle promienistym nadgarstka; głowa poprzeczna rozpoczyna się na brzegu dłoniowym III kości śródręcza. W dalszej części biegnie bocznie nad przestrzenią międzykostną I i II przechodząc we wspólne ścięgno obejmujące trzeszczkę łokciową, zakończone na podstawie paliczka bliższego kciuka.
Funkcja[edytuj | edytuj kod]
Przywodzenie kciuka w stawie nadgarstkowo-śródręcznym. Zginanie kciuka w stawie śródręczno-paliczkowym.
Unaczynienie[edytuj | edytuj kod]
Unerwienie[edytuj | edytuj kod]
- gałąź głęboka nerwu łokciowego
- gałąź nerwu pośrodkowego (10% przypadków)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Anatomia człowieka, t. 1, Anatomia ogólna kości, stawy i więzadła, mięśnie; Michał Reicher; wyd. XI (VII), Warszawa 1999; ISBN 83-200-2375-0