Mięsień smukły

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Mięsień smukły (łac. musculus gracilis) – dwustawowy mięsień przyśrodkowej grupy mięśni uda. Biegnie od gałęzi dolnej kości łonowej i gałęzi kości kulszowej, kieruje się ku dołowi i w dolnej części uda przechodzi w ścięgno, które owija się od tyłu wokół nadkłykcia przyśrodkowego kości udowej i dalej biegnie z mięśniem krawieckim i mięśniem półścięgnistym, tworząc wraz z przyczepami końcowymi tych mięśni tzw. "gęsią stopkę".

Czynność[edytuj | edytuj kod]

Przy wyprostowanym kolanie przywodzi udo, prostuje je nieznacznie i słabo rotuje na zewnątrz. W stawie kolanowym działa jako zginacz.

Unaczynienie[edytuj | edytuj kod]

Unaczynienie mięśnia pochodzi od: tętnic sromowych zewnętrznych, tętnicy przyśrodkowej okalającej udo od tętnicy udowej oraz tętnicy zasłonowej od tętnicy biodrowej wewnętrznej.

Unerwienie[edytuj | edytuj kod]

Gałąź przednia nerwu zasłonowego (L2-4).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968, s. 834-835.