Mięsień smukły
Mięsień smukły (łac. musculus gracilis) – w anatomii człowieka długi, cienki, płaski mięsień należący do warstwy przedniej grupy przyśrodkowej mięśni uda. Biegnie od gałęzi dolnej kości łonowej i gałęzi kości kulszowej, kieruje się ku dołowi i w dolnej części uda przechodzi w długie, cienkie ścięgno, owijające się od tyłu wokół nadkłykcia przyśrodkowego kości udowej i dalej biegnie z mięśniem krawieckim i mięśniem półścięgnistym, tworząc wraz z przyczepami końcowymi tych mięśni gęsią stopę ścięgnistą. Przyczep końcowy ścięgna mięśnia smukłego znajduje się poniżej i przyśrodkowo od guzowatości kości piszczelowej[1][2]. Unaczynienie mięśnia pochodzi od tętnic sromowych zewnętrznych, tętnicy przyśrodkowej okalającej udo od tętnicy udowej oraz tętnicy zasłonowej od tętnicy biodrowej wewnętrznej. Unerwiony jest przez gałąź przednią nerwu zasłonowego (L2–4)[1].
Mięsień ten działa na dwa stawy – biodrowy i kolanowy. Przy wyprostowanym kolanie przywodzi udo, prostuje je nieznacznie i słabo rotuje na zewnątrz. W stawie kolanowym działa jako zginacz[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 874–875, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 111, ISBN 978-83-66548-14-5.
