Mięsień przeciwstawiacz palca małego (ręka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień przeciwstawiacz palca małego podpisany Opponens digiti minimi.

Mięsień przeciwstawiacz palca małego (łac. musculus opponens digiti minimi) – w anatomii człowieka mięsień ręki zlokalizowany w najgłębszej warstwie kłębika. Przebiega on od troczka zginaczy i haczyka kości haczykowatej nadgarstka do powierzchni łokciowej bliższej połowy V kości śródręcza[1][2].

Unaczyniony jest przez gałąź dłoniową głęboką od tętnicy łokciowej, a unerwiony przez gałąź głęboką nerwu łokciowego[1][2].

Jego funkcją jest nieznaczne wyprowadzanie V kości śródręcza z płaszczyzny pozostałych kości śródręcza[1][2].

Czasem wyróżniany jest także mięsień przeciwstawiacz palca małego na stopie, uważa się go jednak zwykle za część zginacza krótkiego palca małego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 841–842.
  2. a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 334–336, ISBN 978-83-66548-14-5.
  3. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 925.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.