Mięsień prosty przyśrodkowy
Mięsień prosty przyśrodkowy (łac. musculus rectus medialis) – w anatomii człowieka jeden z mięśni zewnętrznych gałki ocznej, najszerszy z nich. Rozpoczyna się w odcinku przyśrodkowym pierścienia ścięgnistego wspólnego, przyśrodkowo i poniżej kanału wzrokowego, po czym biegnie wzdłuż przyśrodkowej ściany oczodołu, a następnie przyczepia się do twardówki przed równikiem gałki ocznej, 5,5 mm od rogówki[1][2].
Mięsień prosty przyśrodkowy unerwiony jest przez gałąź dolną nerwu okoruchowego, a unaczyniony przez gałęzie mięśniowe tętnicy ocznej[1][2].
Obraca biegun gałki ocznej przyśrodkowo (przywodzi). Działa w tym ruchu przeciwnie do mięśnia prostego bocznego[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 569–570, ISBN 978-83-200-3258-1.
- ↑ a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 106–109, ISBN 978-83-66548-16-9.
