Mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ECR-brevis.png

Mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka (łac. Musculus extensor carpi radialis brevis) – mięsień występujący w kończynie piersiowej niektórych ssaków. Powstał w wyniku podziału mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka na dwie samodzielne jednostki (drugą jest mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka). Unerwiony jest nerwem promieniowym[1].

U kota mięsień ten zaczyna się nieco niżej i bocznie w stosunku do mięśnia prostownika promieniowego długiego nadgarstka, a kończy na drugiej kości śródręcza[1].

Człowiek[edytuj | edytuj kod]

U człowieka jest to mięsień należący do grupy bocznej mięśni przedramienia.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Przyczep proksymalny zlokalizowany jest na nadkłykciu bocznym kości ramiennej oraz na powięzi przedramienia. Dodatkowo zrasta się z sąsiadującymi mięśniami. W połowie długości przedramienia przechodzi w długie płaskie ścięgno, przebiegające przez drugi przedział troczka prostowników, wraz ze ścięgnem mięśnia prostownika promieniowego długiego nadgarstka. Przyczep dystalny zlokalizowany jest na grzbietowej powierzchni podstawy III kości śródręcza.

Funkcja[edytuj | edytuj kod]

  • prostowanie ręki

Unaczynienie[edytuj | edytuj kod]

Unerwienie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1. Aparat ruchowy. Wydawnictwo naukowe PWN, 2013.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Anatomia człowieka, t. 1, Anatomia ogólna kości, stawy i więzadła, mięśnie; Michał Reicher; wyd. XI (VII), Warszawa 1999; ISBN 83-200-2375-0