Witamina B2
| |||||||||||||
Witamina B2 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C17H20N4O6 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
376,36 g/mol | ||||||||||||
Wygląd |
krystaliczny proszek o barwie żółtej do pomarańczowej, o delikatnym zapachu | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||
ATC | |||||||||||||
|
Witamina B2 (E101, ryboflawina, łac. riboflavinum) – organiczny związek chemiczny, połączenie rybitolu i flawiny. W organizmie człowieka pełni funkcję witaminy, której niedobór może powodować zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego oraz stany zapalne błon śluzowych.
Ryboflawina jest zaliczana do witamin z grupy B, gdyż jest prekursorem dwóch ważnych koenzymów i jest rozpuszczalna w wodzie. Jest degradowana przez promieniowanie UV.
Dzienne zapotrzebowanie na witaminę B2 wynosi około 1,5 mg.
Forma aktywna
[edytuj | edytuj kod]W formie koenzymów:
- FMN – mononukleotyd flawinowy, powstały wskutek fosforylacji ryboflawiny;
- FAD – dinukleotyd flawinoadeninowy, powstały wskutek reakcji FMN z ATP.
Rola w organizmie
[edytuj | edytuj kod]Ryboflawina bierze udział w procesach utleniania i redukcji, współdziała w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, współuczestniczy z witaminą A w prawidłowym funkcjonowaniu błon śluzowych, dróg oddechowych, śluzówki przewodu pokarmowego, nabłonka naczyń krwionośnych i skóry, uczestniczy w przemianach aminokwasów i lipidów.
Odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu narządu wzroku[1].
Skutki niedoboru
[edytuj | edytuj kod]Opóźnienie wzrostu, uszkodzenie gałek ocznych i rogówki, pogorszenie ostrości wzroku, światłowstręt, łzawienie, łatwe męczenie się oczu i okołorogówkowe wrastanie naczyń, swędzenie w okolicy ujścia pochwy, wypadanie włosów, kłopoty z koncentracją, zawroty głowy, bezsenność, zaburzenia oddychania, obrzmienie lub pękanie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie czerwieni warg, języka lub błon śluzowych, pleśniawki, zajady jamy ustnej, łojotok, choroby układu nerwowego, dystrofie mięśni, łuszczące się zmiany skórne okolic nosa, ust, czoła i uszu.
Skutki nadmiaru
[edytuj | edytuj kod]Bardzo trudno przedawkować witaminę B2 biorąc ją doustnie, ponieważ słaba rozpuszczalność w jelicie chroni przed wchłonięciem niebezpiecznych jej ilości. Ponieważ jest rozpuszczalna w wodzie, jej nadmiar może zostać wydalony z moczem, choć toksyczną dawkę można podać poprzez zastrzyk[2].
Źródła występowania
[edytuj | edytuj kod]Występuje w wątrobie, chudych serach, migdałach, grzybach, jajach, zielonych częściach warzyw, łososiu, pstrągu, makreli, pełnoziarnistym pieczywie, małżach, fasoli, grochu, soi, mleku, jogurcie, kefirze, maślance, drożdżach i orzechach włoskich, a także w różnych rodzajach mięs.
W preparatach może pochodzić z roślin genetycznie zmodyfikowanych w kierunku wytwarzania ryboflawiny[3].
Zastosowanie spożywcze
[edytuj | edytuj kod]Ryboflawinę stosuje się przy produkcji płatków kukurydzianych (także zbożowych), masła orzechowego, napojów kakaopodobnych i kawy[3]. Wykorzystuje się ją również jako substancję barwiącą w niektórych mieszankach przyprawowych[4], kisielach mlecznych (budyniach) w proszku[5] oraz napojów energetycznych[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Caitlin Stier: Vitamin B2 helps us see the light. New Scientist, 2011-03-06. [dostęp 2011-03-06].
- ↑ Unna, Klaus and Greslin, Joseph G.: Studies on the toxicity and pharmacology of riboflavin. 1942. (ang.).
- ↑ a b Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006, s. 336. ISBN 978-83-7243-529-3.
- ↑ Warzywko – przyprawa uniwersalna. Kamis. [dostęp 2013-08-05].
- ↑ Budynie tradycyjne: Budyń waniliowy – Gellwe. FoodCare Spółka z o.o.. [dostęp 2015-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-04)].
- ↑ Riboflavin – E101 (Vitamin B2). EnergyDrinkMagazin, 31 maja 2011. [dostęp 2016-01-16]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Farmakologia: podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy pod redakcją Wojciecha Kostowskiego i Zbigniewa S. Hermana. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 394–395. ISBN 978-83-200-3725-8.
- Jan Kazimierz (-1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005, s. 559–560. ISBN 83-85632-82-4.