Przejdź do zawartości

PZL.50 Jastrząb: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Utryss (dyskusja | edycje)
Anulowanie wersji 73130197 autorstwa Tokyotown8 (dyskusja)Samolot nie miał charakteru prototypowego, redaktor ewidentnie nie ma podstawowej wiedzy technicznej. JEŚLI WYRÓB WCHODZI DO PRODUKCJI SERYJNEJ TO PRZESTAJE BYĆ PROTOTYPEM. To jest pierwszy rok każdego kierunku na każdej politechnice, te próby argumentowania własnego widzimisię przez redaktora robią się idiotyczne.
Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane
Podobnie jak w dyskusji szablonu, tu również dyskusja stoi otworem [https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dyskusja_wikiprojektu%3AMilitaria&diff=73130220&oldid=73130219], proszę tam opisać swoje argumenty
Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 68: Linia 68:
|commons = Category:PZL.50 Jastrząb
|commons = Category:PZL.50 Jastrząb
}}
}}
'''PZL.50 Jastrząb''' – [[Polska|polski]] [[samolot myśliwski]] konstrukcji inżyniera [[Wsiewołod Jakimiuk|Wsiewołoda Jakimiuka]], opracowany i produkowany przez [[Państwowe Zakłady Lotnicze]] w 1939 roku.
'''PZL.50 Jastrząb''' – (PZL-50) – prototyp [[Polska|polskiego]] [[Samolot myśliwski|samolotu myśliwskiego]] konstrukcji inżyniera [[Wsiewołod Jakimiuk|Wsiewołoda Jakimiuka]], opracowany i wyprodukowany w [[Państwowe Zakłady Lotnicze (PZL)|Państwowych Zakładach Lotniczych]] w 1939 roku.


== Historia ==
== Historia ==

Wersja z 17:47, 15 mar 2024

PZL.50 Jastrząb
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Państwowe Zakłady Lotnicze

Konstruktor

Wsiewołod Jakimiuk

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

całkowicie metalowa, półskorupowa, podwozie chowane

Załoga

1 pilot

Historia
Data oblotu

luty 1939

Dane techniczne
Napęd

1 × silnik gwiazdowy Bristol Mercury VIII

Moc

maksymalna krótkotrwała 825-835 KM na wysokości 4267,2 m (14.000 stóp), nominalna 725-730 KM na wysokości 3962,4 m (13.000 stóp)

Wymiary
Rozpiętość

9,7 m

Długość

7,7 m

Wysokość

2,7 m

Powierzchnia nośna

19,4 m²

Masa
Własna

1900 kg

Startowa

2400 kg

Osiągi
Prędkość maks.

osiągnięta 430 km/h
planowana 500 km/h

Prędkość wznoszenia

11 m/s, około 7 min na 5000 m

Pułap

9000 m

Zasięg

750 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 × karabin maszynowy PWU wz. 36 kaliber 7,92 mm
100 kg bomb
Użytkownicy
Polska

PZL.50 Jastrząb – (PZL-50) – prototyp polskiego samolotu myśliwskiego konstrukcji inżyniera Wsiewołoda Jakimiuka, opracowany i wyprodukowany w Państwowych Zakładach Lotniczych w 1939 roku.

Historia

Do połowy lat 30. XX wieku polskie lotnictwo wojskowe zostało w pełni wyposażone w metalowe górnopłaty myśliwskie o stałym podwoziu polskiej konstrukcji inż. Puławskiego PZL P.7 i PZL P.11. W chwili wejścia do służby były to samoloty jeszcze nowoczesne, lecz na skutek szybkiego rozwoju lotnictwa na świecie, od 1938 roku zaczęły tracić potencjał bojowy[1]. Dowództwo Lotnictwa zdawało sobie z tego sprawę i już w połowie lat 30. zleciło rozwój nowych konstrukcji, lecz miał on iść dwutorowo: z jednej strony rozwijano szybki dwusilnikowy myśliwiec „pościgowy” PZL.38 Wilk, a z drugiej projekt lekkiego i stosunkowo taniego przejściowego myśliwca o umiarkowanych parametrach PZL.39 (LWS-4) inż. Ciołkosza[1]. Z kolei termin przystąpienia do opracowania nowoczesnego docelowego armijnego samolotu myśliwskiego, późniejszego Jastrzębia, wyznaczono dopiero na jesień 1936 roku[1]. Samoloty PZL.38 i 39 miały być napędzane polskim silnikiem rzędowym Foka o wysokich parametrach, który jednak okazał się nieudany i w konsekwencji oba programy poniosły porażkę wskutek braku odpowiednich silników, co stało się jasne w toku 1937 roku[2]. Wobec powyższego przystąpiono do opracowywania jednosilnikowego samolotu myśliwskiego mającego zastąpić wysłużonego PZL P.11.

Opracowany przez inżyniera Jakimiuka projekt oznaczono jako PZL.50 Jastrząb. Pierwszy prototyp ukończony w październiku 1938 roku oblatano w lutym 1939 roku. Konstruktor skupił się w tym czasie nad projektowaniem samolotu pasażerskiego PZL.44 Wicher, co przedłużyło prace związane z budową prototypu „Jastrzębia” o cały rok. Opóźnienia w dostawie wciąganego podwozia angielskiej firmy Dowty opóźniły prace o kolejne pół roku. Pierwsze loty wykonane na początku 1939 roku wykazały niedostateczne osiągi samolotu. Zastosowanie silnika o zbyt małej mocy, około 725-730 KM, spowodowało znaczące obniżenie prędkości maksymalnej. Dodatkowo w trakcie pierwszych lotów moc silnika była jeszcze niższa z powodu zbyt małego wlotu powietrza do gaźnika. Tym samym osiągnięto prędkość 420 km/h na wysokości 3500 m, a po poprawkach 430 km/h[3], porównywalną z prędkością samolotu myśliwskiego PZL P.24. Jastrząb dysponował jednak znacznie gorszą zwrotnością, szczególnie widoczną przy wykonywaniu ciasnych zakrętów, oraz poniżej prędkości 150–160 km/h, kiedy to w sposób niekontrolowany zwalał się przez skrzydło. W próbach pozorowanej walki z „nieobciążonym bombami” samolotem bombowym PZL.37 Łoś nie był w stanie mu „wejść na ogon” (zająć pozycji do oddania strzału). Wynikało to z niedostatecznej mocy zastosowanego silnika, konstrukcji, profilu skrzydła oraz dość ciężkiej kratownicy kadłuba, która powiększając ciężar i obciążenie powierzchni, decydowała o brakach w walce manewrowej samolotu. W wyniku dokonanych poprawek konstrukcyjnych, pół roku później, w sierpniu 1939 roku samolot osiągnął prawdopodobnie prędkość 500 km/h. Wybuch II wojny światowej przerwał dalszy rozwój prototypu. Równocześnie z pracami nad pierwszym prototypem, prowadzono budowę drugiego prototypu, który miał posiadać mocniejszą konstrukcję i silnik oraz silniejsze uzbrojenie. W lutym 1939 roku pierwszy prototyp Jastrzębia prezentowany był ministrowi spraw zagranicznych Włoch, a w kwietniu tego roku z samolotem zapoznali się piloci myśliwscy 1 pułku lotniczego w Warszawie.

Dalsze rozwinięcie PZL.50, miał stanowić samolot oznaczony jako PZL.53 Jastrząb II.

Służba

W kwietniu 1939 r. w zakładach PZL WP-1 na Okęciu uruchomiona została produkcja pierwszej serii 5 Jastrzębi. W czasie niemiecko-radzieckiej inwazji na Polskę samoloty były już na zaawansowanym etapie budowy jednak żadnego nie zdążono dokończyć. Jedyny latający prototyp nie wziął udziału w kampanii wrześniowej. Po wybuchu wojny samolot PZL.50/I ewakuowano na lotnisko polowe w Popowie Kościelnym w widłach Bugu i Narwi na północ od Okęcia. Rankiem 6 września 1939 wraz z innymi prototypami (PZL.11g Kobuz, PZL.46/I Sum) rozpoczął lot ewakuacyjny do Lwowa. Według relacji pilota inż. Jerzego Widawskiego przebył trasę w locie na niskim pułapie. W okolicy Rawy Ruskiej silnik przerwał pracę z powodu braku paliwa. Lądowanie przymusowe nastąpiło na młody las, samolot został poważnie uszkodzony ale Widawski wyszedł z tego zdarzenia bez obrażeń.[4] Samoloty pierwszej serii oraz drugi prototyp zostały przewiezione do warsztatu zapasowego PZL tworzonego w zakładzie Citroëna u zbiegu ulic Czerniakowskiej i Górnośląskiej celem ich ewentualnego dokończenia. Po zajęciu Warszawy przez Niemców samoloty zostały najprawdopodobniej wywiezione z miasta i dalsze ich losy nie są znane.[5]

Konstrukcja

Całkowicie metalowy (duralowy) dolnopłat. Podwozie samolotu klasyczne dwukołowe chowane, z kółkiem ogonowym. Kabina pilota jednomiejscowa, zamknięta. Uzbrojenie stanowiły 4 karabiny maszynowe kalibru 7,92 mm oraz 100 kg bomb. Wersja PZL.50B miała dodatkowo posiadać 2 nkm wz.38 FK kalibru 20 mm, i przenosić 300-kilogramowy ładunek bombowy. Napęd to jeden silnik gwiazdowy, w wersji PZL.50A Bristol Mercury VIII o mocy maksymalnej 825-835 KM, i nominalnej 725-730 KM. Próby w locie wykazały duży niedobór mocy silnika Mercury VIII dlatego dla wersji PZL.50B planowano zastosować silnik Bristol Taurus III o mocy maksymalnej 1145 KM. Śmigło trójłopatowe, metalowe.

Wersje

  • PZL.50/I – samolot myśliwski, pierwszy prototyp.
  • PZL.50/II – samolot myśliwski, drugi prototyp.
  • PZL.50A – samolot myśliwski, pierwsza wersja seryjna.
  • PZL.50B – samolot myśliwski, planowana druga wersja seryjna.

Przypisy

  1. a b c Gruszczyński 2005 ↓, s. 46-47.
  2. Gruszczyński 2005 ↓, s. 47-48.
  3. Morgała 2003 ↓, s. 91-92.
  4. Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939. Warszawa: Bellona, 2014, s. 92. ISBN 978-83-11-13381-5.
  5. PZL P.50 "Jastrząb" [online], www.dws-xip.com [dostęp 2024-03-14].

Bibliografia

  • Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce: 1924-1939. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2003. ISBN 83-11-09319-9.
  • Jerzy Gruszczyński. Jastrząb nie zdążył.... „Lotnictwo”. 12/2005, grudzień 2005. ISSN 1732-5323. 
  • Andrzej Glass: Polskie Konstrukcje Lotnicze tom III. Sandomierz: Stratus, 2008. ISBN 978-83-89450-84-5.

Linki zewnętrzne