Ol12: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m →Bibliografia: korekta techniczna |
drobne techniczne |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
|galeria_commons = Category:PKP class Ol12 |
|galeria_commons = Category:PKP class Ol12 |
||
}} |
}} |
||
[[Plik:Chabowka skansen lokomotywa 5p.jpg|thumb|300px|Ol12-7 w skansenie w Chabówce]] |
|||
'''Ol12''' – [[Polska|polskie]] oznaczenie [[austria]]ckiego [[parowóz|parowozu]], zmodernizowanej na [[Para przegrzana|parę przegrzaną]] wersji parowozów serii '''329''' oznaczonej jako '''429''', firmy Staats-Eisenbahn-Gesellschaft o układzie osi 1'C1. Parowóz został zaprojektowany przez [[Karl Gölsdorf|Karla Gölsdorfa]]. |
'''Ol12''' – [[Polska|polskie]] oznaczenie [[austria]]ckiego [[parowóz|parowozu]], zmodernizowanej na [[Para przegrzana|parę przegrzaną]] wersji parowozów serii '''329''' oznaczonej jako '''429''', firmy Staats-Eisenbahn-Gesellschaft o układzie osi 1'C1. Parowóz został zaprojektowany przez [[Karl Gölsdorf|Karla Gölsdorfa]]. |
||
| Linia 34: | Linia 33: | ||
W latach 1909-1910 Zbudowano 57 sztuk tego parowozu, które posiadały silnik sprzężony, suwaki płaskie oraz tłokowe<ref name="kal"/>. Następnie po modernizacji zbudowano w latach 1911-1917 197 sztuk oznaczonych serią 429.100 i 429.900. W latach [[1911]]-[[1912]] oraz w [[1916]] r. powstało 126 maszyn z silnikiem sprzężonym i dwoma suwakami tłokowymi. W latach [[1913]]-[[1918]] zbudowano 197 parowozów z silnikiem bliźniaczym<ref name="kal"/>. |
W latach 1909-1910 Zbudowano 57 sztuk tego parowozu, które posiadały silnik sprzężony, suwaki płaskie oraz tłokowe<ref name="kal"/>. Następnie po modernizacji zbudowano w latach 1911-1917 197 sztuk oznaczonych serią 429.100 i 429.900. W latach [[1911]]-[[1912]] oraz w [[1916]] r. powstało 126 maszyn z silnikiem sprzężonym i dwoma suwakami tłokowymi. W latach [[1913]]-[[1918]] zbudowano 197 parowozów z silnikiem bliźniaczym<ref name="kal"/>. |
||
Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] na [[PKP]] znalazło się 106 parowozów tego typu, które obsługiwały pociągi osobowe w dawnym zaborze austriackim. W [[1926]] r. polskie koleje posiadały 46 parowozów tej serii z silnikiem sprzężonym oraz 60 maszyn z silnikiem bliźniaczym<ref name="kal"/>. W [[1945]] r. na kolei pracowało 47 maszyn tego typu<ref name="kal"/>. Po II wojnie światowej lokomotywy tego typu były jeszcze często wykorzystywane w południowej Polsce do prowadzenia pociągów osobowych, zwłaszcza na liniach o niewielkim ruchu. Obecnie jedyny egzemplarz Ol12-7 z [[1912]] znajduje się w [[Skansen taboru i urządzeń kolejowych w Chabówce|skansenie kolejowym w Chabówce]]. |
Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] na [[PKP]] znalazło się 106 parowozów tego typu, które obsługiwały pociągi osobowe w dawnym zaborze austriackim. W [[1926]] r. polskie koleje posiadały 46 parowozów tej serii z silnikiem sprzężonym oraz 60 maszyn z silnikiem bliźniaczym<ref name="kal"/>. W [[1945]] r. na kolei pracowało 47 maszyn tego typu<ref name="kal"/>. Po II wojnie światowej lokomotywy tego typu były jeszcze często wykorzystywane w południowej Polsce do prowadzenia pociągów osobowych, zwłaszcza na liniach o niewielkim ruchu. Obecnie jedyny egzemplarz Ol12-7 z [[1912]] znajduje się w [[Skansen taboru i urządzeń kolejowych w Chabówce|skansenie kolejowym w Chabówce]]. Parowóz jest czynny, okresowo rozpalany. Jest to najstarszy w Polsce parowóz używany w ruchu. W tym roku kończy on 100 lat. |
||
Parowóz jest czynny, okresowo rozpalany. Jest to najstarszy w Polsce parowóz używany w ruchu. |
|||
Obecnie Ol12 prowadzi pociągi retro oraz pociągi okolicznościowe, najczęściej na trasie Chabówka – Mszana Dolna i z powrotem. Ze względu na stosunkowo dużą średnicę kół napędowych i niedostateczną moc lokomotywa Ol12 nie jest używana na trasie Chabówka – Zakopane charakteryzującej się ekstremalnymi warunkami trakcji (ostre zakręty, duże nachylenia toru). |
Obecnie Ol12 prowadzi pociągi retro oraz pociągi okolicznościowe, najczęściej na trasie Chabówka – Mszana Dolna i z powrotem. Ze względu na stosunkowo dużą średnicę kół napędowych i niedostateczną moc lokomotywa Ol12 nie jest używana na trasie Chabówka – Zakopane charakteryzującej się ekstremalnymi warunkami trakcji (ostre zakręty, duże nachylenia toru). |
||
| Linia 55: | Linia 52: | ||
* pojemność skrzyni na węgiel – 6,8 t |
* pojemność skrzyni na węgiel – 6,8 t |
||
* masa służbowa – 39,0 t |
* masa służbowa – 39,0 t |
||
[[File:Ol12.jpg|thumb|Parowóz Ol12 na trasie Leszno - Wolsztyn]] |
|||
== Niektóre właściwości trakcyjne == |
== Niektóre właściwości trakcyjne == |
||
Wersja z 22:18, 14 sty 2012
Szablon:Parowóz infobox Ol12 – polskie oznaczenie austriackiego parowozu, zmodernizowanej na parę przegrzaną wersji parowozów serii 329 oznaczonej jako 429, firmy Staats-Eisenbahn-Gesellschaft o układzie osi 1'C1. Parowóz został zaprojektowany przez Karla Gölsdorfa.
Historia
W latach 1909-1910 Zbudowano 57 sztuk tego parowozu, które posiadały silnik sprzężony, suwaki płaskie oraz tłokowe[1]. Następnie po modernizacji zbudowano w latach 1911-1917 197 sztuk oznaczonych serią 429.100 i 429.900. W latach 1911-1912 oraz w 1916 r. powstało 126 maszyn z silnikiem sprzężonym i dwoma suwakami tłokowymi. W latach 1913-1918 zbudowano 197 parowozów z silnikiem bliźniaczym[1].
Po I wojnie światowej na PKP znalazło się 106 parowozów tego typu, które obsługiwały pociągi osobowe w dawnym zaborze austriackim. W 1926 r. polskie koleje posiadały 46 parowozów tej serii z silnikiem sprzężonym oraz 60 maszyn z silnikiem bliźniaczym[1]. W 1945 r. na kolei pracowało 47 maszyn tego typu[1]. Po II wojnie światowej lokomotywy tego typu były jeszcze często wykorzystywane w południowej Polsce do prowadzenia pociągów osobowych, zwłaszcza na liniach o niewielkim ruchu. Obecnie jedyny egzemplarz Ol12-7 z 1912 znajduje się w skansenie kolejowym w Chabówce. Parowóz jest czynny, okresowo rozpalany. Jest to najstarszy w Polsce parowóz używany w ruchu. W tym roku kończy on 100 lat.
Obecnie Ol12 prowadzi pociągi retro oraz pociągi okolicznościowe, najczęściej na trasie Chabówka – Mszana Dolna i z powrotem. Ze względu na stosunkowo dużą średnicę kół napędowych i niedostateczną moc lokomotywa Ol12 nie jest używana na trasie Chabówka – Zakopane charakteryzującej się ekstremalnymi warunkami trakcji (ostre zakręty, duże nachylenia toru).
Dane techniczne[1]
- średnica cylindrów – 475 mm (475/690 mm przy silnikach sprężonych)
- skok tłoka – 720 mm
- średnica kół napędnych – 1574 mm
- ciśnienie pary w kotle – 15 at
- powierzchnia ogrzewalna kotła – 119,6 m²
- powierzchnia przegrzewacza – 30,0 m²
- powierzchnia rusztu – 3,1 m²
- masa służbowa – 61,2 t
- prędkość konstrukcyjna – 80 km/h
- tender serii – 16 Cl
- pojemność skrzyni na wodę – 16,0 m³
- pojemność skrzyni na węgiel – 6,8 t
- masa służbowa – 39,0 t
Niektóre właściwości trakcyjne
Maksymalna siła pociągowa maszyny jest ograniczona jej przyczepnością. Tak też jest i w przypadku Ol12. Maksymalna siła pociągowa podczas rozruchu Ol12 wynosi 10 700 kG. Parowóz mógł ciągnąć na torze poziomym składy osobowe (wag. 2 i 3-osiowe) o masie 310 ton z prędkością 90 km/h lub 650 ton – 70 km/h[2].
Bibliografia
- Arkadiusz Lubka. Parowóz osobowy serii Ol12. „Świat Kolei”. 2/2007, s. 56-57. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- J. Fijałkowski i W. Kowalewski, 1959, Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych, Wydawnictwa Komunikacyjne