Fablok Ls40
 Ls40-5438 w Kościerzynie | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1952-1961 |
| Układ osi |
B |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
16 ton |
| Długość |
6000 mm |
| Rozstaw osi skrajnych |
2500 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
spalinowa |
| Typ silników | |
| Pojemność zbiorników paliwa |
120 l |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa |
40 KM / 75 KM |
| Maksymalna siła pociągowa |
4,5 kN |
| Rodzaj przekładni |
mechaniczna |
| Prędkość konstrukcyjna |
11 km/h |
| System hamulca |
ręczny, zaciągowy |
| Parametry użytkowe | |
| Sterowanie wielokrotne |
brak |
| System ogrzewania |
brak |
Portal  Transport szynowy
| |
Ls40 – manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w Fabryce Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie (obecnie Fablok) od 1952.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Lokomotywa nie znalazła szerszego zastosowania w PKP (seria SM02) ze względu na niewielkie osiągi (zasięg: ok. 60 km, maksymalna prędkość: 11 km/h), jednakże, pod oznaczeniem Ls40, była szeroko używana do obsługi bocznic zakładów przemysłowych jako mała, ekonomiczna i lekka lokomotywa mogąca przetransportować niezbyt duże ładunki. W takiej roli można było je często spotkać do lat 90. XX wieku. Obecna tendencja odchodzenia małych i średnich zakładów od korzystania z transportu kolejowego doprowadziła do skasowania lub odstawienia znacznej liczby maszyn tego typu. Model Ls40 był najmniejszą (długość: 6 m, masa: 16 ton) lokomotywą normalnotorową produkowaną w powojennej Polsce. Do końca produkcji w 1961 roku chrzanowska fabryka wyprodukowała łącznie 581 sztuk Ls40.
Modernizacje[edytuj | edytuj kod]
Szybko okazało się, że niewielki silnik S-64L o mocy 44 KM okazał się zbyt słaby, dlatego stopniowo zastępowano go silnikami S324HL o mocy 60 KM oraz 75 KM (takimi jak w lokomotywach Ls60).
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Ls40-4591 na stacji Białowieża Towarowa
Ls40-4606 w Jaworzynie Śląskiej
Pulpit lokomotywy Ls40-5229 w Helu
