Fablok Ls40
| ||
![]() Ls40-5438 w Kościerzynie | ||
Producent | ![]() | |
Lata budowy | 1952-1961 | |
Układ osi | B | |
Masa służbowa | 16 ton | |
Długość ze zderzakami | 6000 mm | |
Rozstaw osi skrajnych | 2500 mm | |
Zapas paliwa | 120 l | |
Typ silnika spalinowego | S-64L, po modernizacji S324HL | |
Moc znamionowa | 40 KM / 75 KM | |
Maksymalna siła pociągowa | 4,5 kN | |
Prędkość konstrukcyjna | 11 km/h | |
System hamulca | ręczny, zaciągowy | |
Sterowanie wielokrotne | brak | |
System ogrzewania | brak | |
Portal ![]() |
Ls40 – manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w Fabryce Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie (obecnie Fablok) od 1952.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Lokomotywa nie znalazła szerszego zastosowania w PKP (seria SM02) ze względu na niewielkie osiągi (zasięg: ok. 60 km, maksymalna prędkość: 11 km/h), jednakże, pod oznaczeniem Ls40, była szeroko używana do obsługi bocznic zakładów przemysłowych jako mała, ekonomiczna i lekka lokomotywa mogąca przetransportować niezbyt duże ładunki. W takiej roli można było je często spotkać do lat 90. XX wieku. Obecna tendencja odchodzenia małych i średnich zakładów od korzystania z transportu kolejowego doprowadziła do skasowania lub odstawienia znacznej liczby maszyn tego typu. Model Ls40 był najmniejszą (długość: 6 m, masa: 16 ton) lokomotywą normalnotorową produkowaną w powojennej Polsce. Do końca produkcji w 1961 roku chrzanowska fabryka wyprodukowała łącznie 581 sztuk Ls40.
W Polsce można spotkać jej egzemplarze:
- Ls40-3888 w Pasymiu
- Ls40-4063 w zbiorach Stowarzyszenia Miłośników Kolei w Jaworzynie Śląskiej[1]
- Ls40-4100 w Szczecinie na bocznym torze obok Elewatora Warta pozbawiony silnika wrak
- Ls40-4115 jako pomnik w Małaszewiczach
- Ls40-4122 w Skansenie TOZKiOS w Pyskowicach
- Ls40-4166 w bazie PKN Orlen w Katowicach Ligocie
- Ls40-4544 w zbiorach PSMK w Parowozowni Skierniewice
- Ls40-4570 w Grodzisku Wlkp., Grodziska Kolej Drezynowa
- Ls40-4572 w zbiorach PSMK w Parowozowni Skierniewice
- Ls40-4591 na terenie stacji Białowieża Towarowa
- Ls40-4606 w Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku w Jaworzynie Śląskiej
- Ls40-5060 na terenie lokomotywowni Górnośląskich Kolei Wąskotorowych w Bytomiu – własność prywatna
- Ls40-5258 w Cukrowni „Środa” w Środzie Wielkopolskiej[2]
- Ls40-5434 w zbiorach KSK Wrocław Lokomotywownia Wrocław Główny
- Ls40-5437 jako pomnik przed bramą Cukrowni Kluczewo w Stargardzie
- Ls40-5438 w Muzeum Kolejnictwa w Kościerzynie
- Ls40-40032 w Muzeum Kolei Helskich
- Ls40-5191 w zakładzie naprawczym Wagonbaum w Nysie
Modernizacje[edytuj | edytuj kod]
Szybko okazało się, że niewielki silnik S-64L o mocy 44 KM okazał się zbyt mały, dlatego stopniowo zastępowano go silnikami S324HL o mocy 60 KM oraz 75 KM (takimi jak w lokomotywach Ls60).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ MD Kolejowa Klatka. [dostęp 10 grudnia 2009].
- ↑ Zdjęcie lokomotywy Ls40-5258 wraz z SM03-700.