HCP 303D: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
poprawa linków |
drobne techniczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Lokomotywa spalinowa infobox |
{{Lokomotywa spalinowa infobox |
||
| seria_lokomotywy=SU46 |
| seria_lokomotywy=SU46 |
||
| grafika= |
| grafika=Su46-033.jpg |
||
| opis= |
| opis=Lokomotywa SU46-033 z piętrowymi wagonami osobowymi typu [[Bhp]] |
||
| producent=[[H. Cegielski - Poznań]] {{flaga|POL}} |
| producent=[[H. Cegielski - Poznań]] {{flaga|POL}} |
||
| lata_budowy=[[1974]]-[[1977]] i [[1985]] |
| lata_budowy=[[1974]]-[[1977]] i [[1985]] |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
[[Plik:SU46-009 Słupsk 2 (Nemo5576).jpg|thumb|200px|left|19 metrowa lokomotywa spalinowa SU46-009 z silnikiem spalinowym o mocy 2250 [[koń mechaniczny|KM]] na stacji kolejowej w [[Słupsk (stacja kolejowa)|Słupsku]]]] |
|||
Projekt lokomotywy SU46 powstał w [[1972]] (równolegle z projektem [[SP47]]) i był rozwinięciem konstrukcji spalinowozu [[SP45]]. Zastosowano w niej po raz pierwszy elektryczne ogrzewanie wagonów przy pomocy prądu 3 [[Wolt|kV]] (dotychczas stosowano ogrzewanie parowe lub elektryczne 500 V), które zapewniała [[prądnica prądu przemiennego]] 440 kW. Lokomotywa charakteryzowała się także uproszczoną konstrukcją pudła, silnikami o większej mocy niż dotychczas stosowane (zmiana wymuszona zastosowaniem nowego systemu ogrzewania) i zmodyfikowaną budową wózków. Choć konstrukcja była udana, produkcję wstrzymano w roku [[1977]] w wyniku odgórnych poleceń obligujących zakłady HCP do niezwłocznego rozpoczęcia dostaw lokomotyw [[ET41]]. W roku [[1985]], wykorzystując [[postęp techniczny]] i kilkuletnie obserwacje zbudowanych lokomotyw wykonano jeszcze dwa zmodyfikowane egzemplarze (SU46-053 i 054). Różnice były niewielkie. Główna to zastosowanie w szerszym zakresie materiałów i urządzeń krajowych (związane z antyimportową polityką gospodarczą). Ponadto zamiast [[wzbudnica|wzbudnicy]] zastosowano regulator ''TUPEX-1'', zmieniono sposób zasysanie powierza do wentylatorów silników trakcyjnych – zamiast z wnętrza przedziałów, powietrze było pobierane z zewnątrz przez żaluzje, przekonstruowano nieco wózki, oraz sterowanie hamulcem postojowym za pomocą siłowników hydraulicznych. Z zewnątrz rzucają się w oczy inne żaluzje (o układzie pionowym). Dodatkowo (co może być mniej widoczne) zabudowano mniejsze boczne okna kabin maszynisty. Przez miłośników kolei jak i kolejarzy nazywana ''Suką'' . |
Projekt lokomotywy SU46 powstał w [[1972]] (równolegle z projektem [[SP47]]) i był rozwinięciem konstrukcji spalinowozu [[SP45]]. Zastosowano w niej po raz pierwszy elektryczne ogrzewanie wagonów przy pomocy prądu 3 [[Wolt|kV]] (dotychczas stosowano ogrzewanie parowe lub elektryczne 500 V), które zapewniała [[prądnica prądu przemiennego]] 440 kW. Lokomotywa charakteryzowała się także uproszczoną konstrukcją pudła, silnikami o większej mocy niż dotychczas stosowane (zmiana wymuszona zastosowaniem nowego systemu ogrzewania) i zmodyfikowaną budową wózków. Choć konstrukcja była udana, produkcję wstrzymano w roku [[1977]] w wyniku odgórnych poleceń obligujących zakłady HCP do niezwłocznego rozpoczęcia dostaw lokomotyw [[ET41]]. W roku [[1985]], wykorzystując [[postęp techniczny]] i kilkuletnie obserwacje zbudowanych lokomotyw wykonano jeszcze dwa zmodyfikowane egzemplarze (SU46-053 i 054). Różnice były niewielkie. Główna to zastosowanie w szerszym zakresie materiałów i urządzeń krajowych (związane z antyimportową polityką gospodarczą). Ponadto zamiast [[wzbudnica|wzbudnicy]] zastosowano regulator ''TUPEX-1'', zmieniono sposób zasysanie powierza do wentylatorów silników trakcyjnych – zamiast z wnętrza przedziałów, powietrze było pobierane z zewnątrz przez żaluzje, przekonstruowano nieco wózki, oraz sterowanie hamulcem postojowym za pomocą siłowników hydraulicznych. Z zewnątrz rzucają się w oczy inne żaluzje (o układzie pionowym). Dodatkowo (co może być mniej widoczne) zabudowano mniejsze boczne okna kabin maszynisty. Przez miłośników kolei jak i kolejarzy nazywana ''Suką'' . |
||
[[Plik:Su46-033.jpg|thumb|200px|left|Lokomotywa SU46-033 z piętrowymi wagonami osobowymi typu [[Bhp]]]] |
|||
== Budowa lokomotywy == |
== Budowa lokomotywy == |
||
SU46 to dwukabinowe 6-osiowe lokomotywy o układzie Co'Co' z przekładnią elektryczną. Źródłem mocy jest [[Silnik wysokoprężny|wysokoprężny]] [[Silnik czterosuwowy|czterosuwowy]] silnik spalinowy zbudowany w oparciu o daleko idącą modyfikację konstrukcyjną silnika kolejowego firmy [[FIAT]] typu [[Kolejowy silnik spalinowy|W2112SSF]] o mocy 1655 [[Kilowat|kW]] (2250 KM), który napędza [[prądnica|prądnicę]] główną GP-846 B1 ([[Napięcie znamionowe|napięcie znamionowe]] – 725 V, prąd znamionowy – 2000 A, moc ciągła – 1450 kW, prędkość obrotowa – 1500 obr/min, wzbudzanie – szeregowo-bocznikowo-obce, masa – 4350 kg), współpracującą ze wzbudnicą typu BA-72U (prod. – ''Dolmel'' Wrocław, napięcie znamionowe – 190 V, prąd – 45 A, prędkość obrotowa wirnika – 1500 obr/min, |
SU46 to dwukabinowe 6-osiowe lokomotywy o układzie Co'Co' z przekładnią elektryczną. Źródłem mocy jest [[Silnik wysokoprężny|wysokoprężny]] [[Silnik czterosuwowy|czterosuwowy]] silnik spalinowy zbudowany w oparciu o daleko idącą modyfikację konstrukcyjną silnika kolejowego firmy [[FIAT]] typu [[Kolejowy silnik spalinowy|W2112SSF]] o mocy 1655 [[Kilowat|kW]] (2250 KM), który napędza [[prądnica|prądnicę]] główną GP-846 B1 ([[Napięcie znamionowe|napięcie znamionowe]] – 725 V, prąd znamionowy – 2000 A, moc ciągła – 1450 kW, prędkość obrotowa – 1500 obr/min, wzbudzanie – szeregowo-bocznikowo-obce, masa – 4350 kg), współpracującą ze wzbudnicą typu BA-72U (prod. – ''Dolmel'' Wrocław, napięcie znamionowe – 190 V, prąd – 45 A, prędkość obrotowa wirnika – 1500 obr/min, |
||
wzbudzanie – obce (ok. 10 A), masa – 230 kg) i zasilającą elektryczne silniki trakcyjne LSm-493 (moc – 225 kW, prąd przy obciążeniu ciągłym – 334 A (max. 565 A), napięcie robocze – 725 V (max. 850 V), prędkość obrotowa znamionowa – 553 obr/min (max. – 2260 obr/min), zapotrzebowanie powietrza chłodzącego – 66 m³/min, masa – 1890 kg). Ponieważ do rozruchu konieczne jest osiągnięcie temperatury silnika +40° C, lokomotywa wyposażona jest w opalany [[olej napędowy|olejem napędowym]] podgrzewacz wody do nagrzewania kadłuba silnika, oleju oraz chłodnicy powietrza ładującego<ref>Stanisław Piątek i inni ''Lokomotywy serii SP45 i SU46'', WKiŁ, Warszawa 1989, ISBN 83-206-0773-6</ref>. Jako źródła prądu użyto |
wzbudzanie – obce (ok. 10 A), masa – 230 kg) i zasilającą elektryczne silniki trakcyjne LSm-493 (moc – 225 kW, prąd przy obciążeniu ciągłym – 334 A (max. 565 A), napięcie robocze – 725 V (max. 850 V), prędkość obrotowa znamionowa – 553 obr/min (max. – 2260 obr/min), zapotrzebowanie powietrza chłodzącego – 66 m³/min, masa – 1890 kg). Ponieważ do rozruchu konieczne jest osiągnięcie temperatury silnika +40° C, lokomotywa wyposażona jest w opalany [[olej napędowy|olejem napędowym]] podgrzewacz wody do nagrzewania kadłuba silnika, oleju oraz chłodnicy powietrza ładującego<ref>Stanisław Piątek i inni ''Lokomotywy serii SP45 i SU46'', WKiŁ, Warszawa 1989, ISBN 83-206-0773-6</ref>. Jako źródła prądu użyto |
||
zasadowych akumulatorów niskooporowych typu SJ-200 o napięciu 90 V<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = Mierzejewski|imię = Edward|tytuł = SU46|czasopismo = Przegląd Kolejowy Mechaniczny|wolumin = 12|data = 1975}}</ref>. |
zasadowych akumulatorów niskooporowych typu SJ-200 o napięciu 90 V<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = Mierzejewski|imię = Edward|tytuł = SU46|czasopismo = Przegląd Kolejowy Mechaniczny|wolumin = 12|data = 1975}}</ref>. Lokomotywa mogła przechodzić przez łuki o minimalnym promieniu 100 m. |
||
Lokomotywa mogła przechodzić przez łuki o minimalnym promieniu 100 m. |
|||
[[Plik:DSC 0592.JPG|thumb|200px|left|Lokomotywa SU46-041 na stacji towarowej w Węglińcu.]] |
|||
== Eksploatacja == |
== Eksploatacja == |
Wersja z 22:15, 14 sty 2012
Szablon:Lokomotywa spalinowa infobox SU46 (typ 303D) – polski spalinowóz produkowany w latach 1974-1977 i 1985 przez zakłady H. Cegielski - Poznań w Poznaniu dla PKP. Ogółem wyprodukowano 54 sztuki.
Historia
Projekt lokomotywy SU46 powstał w 1972 (równolegle z projektem SP47) i był rozwinięciem konstrukcji spalinowozu SP45. Zastosowano w niej po raz pierwszy elektryczne ogrzewanie wagonów przy pomocy prądu 3 kV (dotychczas stosowano ogrzewanie parowe lub elektryczne 500 V), które zapewniała prądnica prądu przemiennego 440 kW. Lokomotywa charakteryzowała się także uproszczoną konstrukcją pudła, silnikami o większej mocy niż dotychczas stosowane (zmiana wymuszona zastosowaniem nowego systemu ogrzewania) i zmodyfikowaną budową wózków. Choć konstrukcja była udana, produkcję wstrzymano w roku 1977 w wyniku odgórnych poleceń obligujących zakłady HCP do niezwłocznego rozpoczęcia dostaw lokomotyw ET41. W roku 1985, wykorzystując postęp techniczny i kilkuletnie obserwacje zbudowanych lokomotyw wykonano jeszcze dwa zmodyfikowane egzemplarze (SU46-053 i 054). Różnice były niewielkie. Główna to zastosowanie w szerszym zakresie materiałów i urządzeń krajowych (związane z antyimportową polityką gospodarczą). Ponadto zamiast wzbudnicy zastosowano regulator TUPEX-1, zmieniono sposób zasysanie powierza do wentylatorów silników trakcyjnych – zamiast z wnętrza przedziałów, powietrze było pobierane z zewnątrz przez żaluzje, przekonstruowano nieco wózki, oraz sterowanie hamulcem postojowym za pomocą siłowników hydraulicznych. Z zewnątrz rzucają się w oczy inne żaluzje (o układzie pionowym). Dodatkowo (co może być mniej widoczne) zabudowano mniejsze boczne okna kabin maszynisty. Przez miłośników kolei jak i kolejarzy nazywana Suką .
Budowa lokomotywy
SU46 to dwukabinowe 6-osiowe lokomotywy o układzie Co'Co' z przekładnią elektryczną. Źródłem mocy jest wysokoprężny czterosuwowy silnik spalinowy zbudowany w oparciu o daleko idącą modyfikację konstrukcyjną silnika kolejowego firmy FIAT typu W2112SSF o mocy 1655 kW (2250 KM), który napędza prądnicę główną GP-846 B1 (napięcie znamionowe – 725 V, prąd znamionowy – 2000 A, moc ciągła – 1450 kW, prędkość obrotowa – 1500 obr/min, wzbudzanie – szeregowo-bocznikowo-obce, masa – 4350 kg), współpracującą ze wzbudnicą typu BA-72U (prod. – Dolmel Wrocław, napięcie znamionowe – 190 V, prąd – 45 A, prędkość obrotowa wirnika – 1500 obr/min, wzbudzanie – obce (ok. 10 A), masa – 230 kg) i zasilającą elektryczne silniki trakcyjne LSm-493 (moc – 225 kW, prąd przy obciążeniu ciągłym – 334 A (max. 565 A), napięcie robocze – 725 V (max. 850 V), prędkość obrotowa znamionowa – 553 obr/min (max. – 2260 obr/min), zapotrzebowanie powietrza chłodzącego – 66 m³/min, masa – 1890 kg). Ponieważ do rozruchu konieczne jest osiągnięcie temperatury silnika +40° C, lokomotywa wyposażona jest w opalany olejem napędowym podgrzewacz wody do nagrzewania kadłuba silnika, oleju oraz chłodnicy powietrza ładującego[1]. Jako źródła prądu użyto zasadowych akumulatorów niskooporowych typu SJ-200 o napięciu 90 V[2]. Lokomotywa mogła przechodzić przez łuki o minimalnym promieniu 100 m.
Eksploatacja
Zamówienia na lokomotywy SU46 związane były ze wzrastającymi w latach 70. XX wieku przewozami pasażerskimi i niedostatkiem taboru do prowadzenia tego typu pociągów na liniach nieelektryfikowanych. Ze względu na uniwersalną charakterystykę SU46 znalazły także zatrudnienie przy obsłudze przewozów towarowych i pasażerskich. Ostatnio także obsługują pociągi przy granicy z Niemcami – głównie kolejowe przejścia graniczne Węgliniec – Horka (przejście towarowe) i Węgliniec – Görlitz (przejście osobowe). W regionie Warmińsko-Mazurskim obsługują ruch towarowy na odcinku niezelektryfikowanym Ełk – Korsze. Obsługiwały także ruch turystyczny na niezelektryfikowanej linii Hel – Gdynia Główna w sezonie letnim a w zimowym Kościerzyna – Gdynia Główna ze względu na trudny profil trasy. Obecnie w sezonie letnim zastępowane przez SM42/SU42 w trakcji wielokrotnej i SP32. Obecnie wszystkie SU46 należą do spółki PKP Cargo, stacjonują w Węglińcu (CT Wrocław) i Zajączkowie Tczewskim (CT Gdynia). Z 54 sztuk obecnie istnieje jedynie 35, chociaż jest to jedyna lokomotywa spalinowa pasażerska w Polsce, mogąca prowadzić ciężkie (kilkunastowagonowe) pociągi pasażerskie z zapewnieniem odpowiedniej szybkości rozkładowej dla pociągu pośpiesznego i ogrzewania składu (w razie awarii sieci trakcyjnej może zastąpić elektrowóz).
Stacjonowanie
numer | zakład |
---|---|
004, 009, 010, 030, 039 ,049, 051 | CT Gdynia |
006, 007, 008, 011, 012, 013, 014, 015, 017, 022, 023, 024, 025, 026, 029, 031, 032, 033, 034, 035, 037, 041, 043, 046, 047, 048, 053, 054 | CT Wrocław |
- ↑ Stanisław Piątek i inni Lokomotywy serii SP45 i SU46, WKiŁ, Warszawa 1989, ISBN 83-206-0773-6
- ↑ Edward Mierzejewski. SU46. „Przegląd Kolejowy Mechaniczny”. 12, 1975.
Bibliografia
- Stanisław Piątek: Lokomotywy spalinowe serii SP45 i SU46. Warszawa: WKiŁ, 1989, s. 440. ISBN 83-206-0773-6.
- Paweł Terczyński: Atlas lokomotyw 2007. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2007, s. 140. ISBN 978-83-920757-7-6.