Olga Tokarczuk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nie pomijamy wykształcenia, nawet jeżeli jest drugorzędne |
|||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = http://www.tokarczuk.wydawnictwoliterackie.pl/ |
|www = http://www.tokarczuk.wydawnictwoliterackie.pl/ |
||
}} |
}} |
||
'''Olga Nawoja Tokarczuk'''{{r|Stowarzyszenie Kulturalne}} (ur. [[29 stycznia]] [[1962]] w [[Sulechów|Sulechowie]]) – polska [[Pisarz|pisarka]], [[Esej|eseistka]], [[Poezja|poetka]] i autorka [[scenariusz]]y, laureatka [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury|Nagrody Nobla w dziedzinie literatury]] za rok 2018{{r|nobel2019}}. |
'''Olga Nawoja Tokarczuk'''{{r|Stowarzyszenie Kulturalne}} (ur. [[29 stycznia]] [[1962]] w [[Sulechów|Sulechowie]]) – polska [[Pisarz|pisarka]], [[Esej|eseistka]], [[Poezja|poetka]] i autorka [[scenariusz]]y, laureatka [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury|Nagrody Nobla w dziedzinie literatury]] za rok 2018{{r|nobel2019}}, z wykształcenia psycholożka. |
||
Laureatka [[The Man Booker International Prize]] 2018 za powieść ''[[Bieguni]]'' (''Flights''){{r|:0|:26}} oraz dwukrotna laureatka [[Nagroda Literacka „Nike”|Nagrody Literackiej „Nike”]] za powieści: ''Bieguni'' (2008){{r|Nike 2008 dla Olgi Tokarczuk}} i ''[[Księgi Jakubowe]]'' (2015){{r|Polská cena Nike 2015}}. |
Laureatka [[The Man Booker International Prize]] 2018 za powieść ''[[Bieguni]]'' (''Flights''){{r|:0|:26}} oraz dwukrotna laureatka [[Nagroda Literacka „Nike”|Nagrody Literackiej „Nike”]] za powieści: ''Bieguni'' (2008){{r|Nike 2008 dla Olgi Tokarczuk}} i ''[[Księgi Jakubowe]]'' (2015){{r|Polská cena Nike 2015}}. |
||
Wersja z 11:46, 8 gru 2019
.jpg) Olga Tokarczuk (2018) | |
| Imię i nazwisko |
Olga Nawoja Tokarczuk |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 stycznia 1962 |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
 Podpis artystki | |
| Odznaczenia | |
  
| |
| Nagrody | |
 Nagroda Nobla w dziedzinie literatury (przyznana w 2019 za rok 2018)Nagroda Literacka „Nike” (2008 i 2015) | |
| Strona internetowa | |
Olga Nawoja Tokarczuk[1] (ur. 29 stycznia 1962 w Sulechowie) – polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018[2], z wykształcenia psycholożka.
Laureatka The Man Booker International Prize 2018 za powieść Bieguni (Flights)1=:02=:26 oraz dwukrotna laureatka Nagrody Literackiej „Nike” za powieści: Bieguni (2008)[3] i Księgi Jakubowe (2015)[4].
Życiorys
.jpg)
Córka nauczycieli - Wandy i Józefa Tokarczuków[5]. Urodziła się w Sulechowie[6] a wychowała w Klenicy[7], skąd przeniosła się z rodzicami do Kietrza1=:2. Tam ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida[8]. Jest absolwentką Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego[9]. W czasie studiów, jako wolontariuszka opiekowała się osobami z problemami psychicznymi1=:2. Zainteresowała się również pracami Carla Junga, co wywarło wpływ na jej twórczość[10][11]. Po studiach pracowała jako psychoterapeutka w poradni zdrowia psychicznego w Wałbrzychu[12].
Z pierwszego małżeństwa z wydawcą, Romanem Fingasem ma syna, Krzysztofa[13]. Jej obecnym mężem jest Krzysztof Zygadło[13]. Mieszka we Wrocławiu i w Krajanowie[7].
Twórczość
Zadebiutowała w 1979 na łamach pisma „Na przełaj”, gdzie pod pseudonimem „Natasza Borodin” opublikowała pierwsze opowiadania1=:2.
Jako powieściopisarka zadebiutowała w 1993 wydaną wówczas Podróżą ludzi Księgi[14]. Książka uzyskała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek[15]. Publikowała m.in. w „Mandragorze”[16][17].
W 1995 ukazała się jej druga powieść, E.E. Książka opowiada o dojrzewaniu dziewczynki, która nagle uzyskuje zdolności parapsychiczne[18][19]. Dużym sukcesem Tokarczuk okazała się wydana w 1996 powieść Prawiek i inne czasy[20]. Rok 1997 przyniósł zbiór opowiadań zatytułowany Szafa[21], a w 1998 pisarka opublikowała powieść pt. Dom dzienny, dom nocny[21].
W 2004 ukazały się Ostatnie historie. Książka ta składa się z trzech oddzielnych opowieści o babce, matce i wnuczce, ukazanych w niezależnych od siebie czasie i przestrzeni[14].
Jest twórczynią opowiadania Bardo. Szopka, zawierającego opis ruchomej szopki z klasztoru redemptorystów w Bardzie[22].
W pierwszej połowie października 2007 ukazała się jej powieść Bieguni. Pracowała nad nią trzy lata. Wspomina, że większość notatek robiła w czasie podróży[23]. „Ale nie jest to książka o podróży. Nie ma w niej opisów zabytków i miejsc. Nie jest to dziennik podróży ani reportaż. Chciałam raczej przyjrzeć się temu, co to znaczy podróżować, poruszać się, przemieszczać. Jaki to ma sens? Co nam to daje? Co to znaczy” – napisała we wstępie[23]. Jak mówi, „pisanie powieści jest dla mnie przeniesionym w dojrzałość opowiadaniem sobie samemu bajek. Tak jak to robią dzieci, zanim zasną. Posługują się przy tym językiem z pogranicza snu i jawy, opisują i zmyślają”[24].
Jej twórczość była tłumaczona na ponad 35 języków[25][26]2=:ott.
Od 2019 asystentką pisarki jest Iryna Wikyrczak[27].
W rankingu tygodnika Wprost, obejmującym najlepiej zarabiających pisarzy w Polsce w 2019 roku, zajęła 3. miejsce[28].
Działalność
Była współorganizatorką Festiwalu Opowiadania, podczas którego autorzy krótkich form literackich z Polski i zagranicy prezentują swoje utwory[12]. Prowadziła warsztaty prozatorskie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[29]. W 2008 prowadziła zajęcia z twórczego pisarstwa na Uniwersytecie Opolskim[30][31]. Współpracowała z Partią Zielonych i była członkinią redakcji „Krytyki Politycznej”1=:2.
Od 2015 organizuje w Nowej Rudzie i okolicach Festiwal Góry Literatury przy współudziale Karola Maliszewskiego, Stowarzyszenia Kulturalnego „Góry Babel” oraz miasta i gminy Nowa Ruda[32]. W programie festiwalu znajdują się: akcje edukacyjne, debaty, koncerty, panele, pokazy, spotkania, Noworudzkie Spotkania z Poezją, warsztaty (filmowe, kulinarne i literackie) oraz wystawy[33].
Poglądy
Jest feministką[7][10]. Wspiera działania na rzecz ochrony środowiska, praw zwierząt oraz równouprawnienia. Jest regularną uczestniczką parad równości[7].
Jej działalność, poglądy oraz twórczość były wielokrotnie obiektami krytyki ze strony działaczy Prawa i Sprawiedliwości i przedstawicieli niektórych środowisk prawicowych i konserwatywnych[34][35][36][37][38].
Publikacje
.jpg)
- 1989: Miasto w lustrach, tom poetycki
- 1993: Podróż ludzi Księgi
- 1995: E.E.
- 1996: Prawiek i inne czasy
- 1997: Szafa
- 1998: Dom dzienny, dom nocny
- 2000: Opowieści wigilijne, razem z Jerzym Pilchem i Andrzejem Stasiukiem
- 2001: Lalka i perła
- 2001: Gra na wielu bębenkach
- 2004: Ostatnie historie
- 2006: Anna In w grobowcach świata
- 2007: Bieguni
- 2009: Prowadź swój pług przez kości umarłych
- 2012: Moment niedźwiedzia, zbiór esejów[39][40]
- 2014: Księgi Jakubowe
- 2017: Zgubiona dusza[41] (Wydawnictwo Format)
- 2018: Opowiadania bizarne (Wydawnictwo Literackie)
- 2018: Profesor Andrews w Warszawie. Wyspa
Tłumacze
Według Instytutu Książki do października 2019 r. ukazały się 193 tłumaczenia książek Olgi Tokarczuk. Następnych 12 pojawi się pod koniec 2019 r. i w 2020 r., m.in. w Bułgarii, Egipcie, Izraelu, Korei Południowej, Serbii i na Ukrainie. 90 tłumaczy przełożyło książki na 37 języków, w tym na najczęściej używane na świecie, m.in.: angielski, arabski, chiński, hindi, hiszpański, japoński, niemiecki, portugalski i rosyjski.
- Irina Adelgejm – język rosyjski[42]
- Boženi Antonâk – język ukraiński[43]
- Tomasz Barciński – język portugalski[44]
- Raffaella Belletti – język włoski[25]
- Nìna Bìčuâ – język ukraiński[25]
- Astrit Beqiraj – język albański[25]
- Sylwia Borisowa – język bułgarski[45]
- Margot Carlier – język francuski[25]
- Karol Chmel – język słowacki[25]
- Jennifer Croft – język angielski[43]
- Doreen Daume – język niemiecki[25]
- Barbara Delfino – język włoski[44]
- Vìktor Dmitruk – język ukraiński[43]
- Grażyna Erhard – język francuski[25]
- Jan Faber – język czeski[25]
- Silvano De Fanti – język włoski[25]
- Constantin Geambaşu – język rumuński[25]
- Christophe Glogowski – język francuski[25]
- Cristina Godun – język rumuński[25]
- Jasmina Šuler-Galos – język słoweński[44]
- Yuan Hanrong – język chiński[44]
- Lennart Ilke – język szwedzki[44]
- Alexandra Ioannidou – język grecki[44]
- Tatiana Izotova – język rosyjski[25]
- Hatif Janabi – język arabski[44]
- Vyturys Jarutis – język litewski[46]
- Antonia Lloyd-Jones – język angielski
- Olga Leonidovna Katrečko – język rosyjski[44]
- Tapani Kärkkäinen – język fiński[47]
- Esther Kinsky – język niemiecki[48]
- Runa Kildegaard Klukowska – język duński[25]
- Mirka Kostowa – język bułgarski[25]
- Gábor Körner – język węgierski[45]
- Georgi Krystew – język bułgarski[25]
- Maryla Laurent – język francuski
- Karol Lesman – język holenderski[25]
- Yi Lijun – język chiński[43]
- Hendrik Lindepuu – język estoński[49]
- Ester Rabasco Macías – język hiszpański[25]
- Milica Markić – j. chorwacki, serbski, słoweński[25]
- Pero Mioč – język chorwacki[25]
- Iveta Mikešová – język czeski[44]
- Christina Ivanova Simeonova-Mitova – j. bułgarski[25]
- Abel Murcia – język hiszpański[50]
- Hikaru Ogura – język japoński[51]
- Lajos Pálfalvi – język węgierski[44]
- Lisa Palmes – język niemiecki[25]
- Greet Pauwelijn – język niderlandzki[44]
- Pavel Peč – język czeski[25]
- Anna Polat – język turecki[44]
- Maria Skakuj Puri – Język hindi[52]
- Agata Orzeszek – język hiszpański[44]
- Lothar Quinkenstein – język niemiecki[25]
- Anna Rubió – język kataloński[25]
- Jarina Sencziszin – język ukraiński[44]
- Olga Bagińska-Shinzato – język portugalski[44]
- Maryna Shoda – język białoruski[44]
- Tiderne Skifter – język duński[25]
- Jerzy Sławomirski – język kataloński[44]
- Ostap Sływynski[53] – j. ukraiński[43]
- Ksenia Starosielska – język rosyjski[44]
- Choi Sung-eun – język koreański[44]
- Jan Henrik Swahn – język szwedzki[43]
- Teresa Fernandes Swiatkiewicz – j. portugalski[54]
- Aldona Szczepańska – język norweski[25]
- Đurđica Čilić Škeljo – język chorwacki[25]
- Maryna Šoda – język białoruski[25]
- Lidija Tanuševska – język macedoński[25]
- Nguyễn Thị Thanh Thư – język wietnamski[44]
- Nguyễn Chí Thuật – język wietnamski[44]
- Hanne Lone Tonnesen – język duński[25]
- Michiko Tsukada – język japoński[44]
- Jana Unuk – język słoweński
- Anne Walseng – język norweski[25]
- Bogumiła Wyrzykowska – język hiszpański[44]
- Xavier Farré Vidal – j. hiszpański, j. kataloński[44]
- Petr Vidlák – język czeski[43]
- Neşe Taluy Yüce – język turecki[25]
- Olga Zaicik – język rumuński[25]
- Mihályi Zsuzsa – język węgierski[25]
Ekranizacje
.jpg)
- E.E. (1998, spektakl teatru telewizji na podstawie powieści pod tym samym tytułem; reż. Maria Zmarz-Koczanowicz, w roli Erny Eltzner wystąpiła Agata Buzek);
- Prawiek i inne czasy (1998, spektakl teatru telewizji na podstawie powieści pod tym samym tytułem; reż. Piotr Tomaszuk, w rolach głównych Joanna Kasperek i Jan Peszek);
- Numery (2000, spektakl teatru telewizji na podstawie opowiadania Numery z tomu Szafa; reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska, w roli Miss L. wystąpiła Ewa Dałkowska);
- Skarb (2000, spektakl teatru telewizji na motywach fragmentów powieści Dom dzienny, dom nocny; reż. Piotr Mularuk, w roli Krystyny Popłoch wystąpiła Maja Ostaszewska);
- Żurek (2003, film fabularny na podstawie opowiadania pod tym samym tytułem z tomu Gra na wielu bębenkach, reż. Ryszard Brylski);
- Miłości (2004, spektakl teatru telewizji na motywach opowiadań z tomu Gra na wielu bębenkach; reż. Filip Zylber);
- Aria Diva (2007, film fabularny krótkometrażowy na podstawie opowiadania Ariadna na Naksos z tomu Gra na wielu bębenkach, reż. Agnieszka Smoczyńska);
- Zniknięcie (2011, film fabularny krótkometrażowy na podstawie wątków powieści Bieguni, reż. Adam Uryniak);
- Pokot (2017, film fabularny na podstawie powieści Prowadź swój pług przez kości umarłych, reż. Agnieszka Holland i Kasia Adamik).
Audio
- Audiobook (wersja angielska) zrealizowana dla Penguin Random House „Drive Your Plow Over the Bones of the Dead” – czyta Beata Poźniak, która zdobyła The 2019 Earphones Award za najlepsza interpretacje książki[55][56][57].
Nagrody
- 1993 Nagroda Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek za Podróż ludzi Księgi
- 1996 Paszport „Polityki”
- 1997 Nagroda Literacka „Nike” Czytelników za Prawiek i inne czasy
- 1997 Nagroda Fundacji im. Kościelskich
- 1999 Nagroda Literacka „Nike” Czytelników za Dom dzienny, dom nocny[58]
- 1999 Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta[59]
- 2002 Nagroda Literacka „Nike” Czytelników za książkę Gra na wielu bębenkach[60]
- 2005.12.28 Honorowa Obywatelka Miasta i Gminy Bardo[61].
- 2008 Nagroda Literacka „Nike” za powieść Bieguni[62]
- 2008.10.05 Nagroda Literacka „Nike” Czytelników za powieść Bieguni
- 2008 Nagroda im. Samuela B. Lindego, polsko-niemiecka nagroda przyznawana przez władze partnerskich miast: Torunia i Getyngi
- 2009 Honorowa obywatelka Nowej Rudy[63][64]
- 2010 nominowana do Nagrody Literackiej Nike za Prowadź swój pług przez kości umarłych[65]
- 2013 Nagroda Vilenica[66], międzynarodowa, przyznawana pisarzom z Europy Środkowej
- 2014 Dolnośląska Nagroda Kulturalna „Silesia” Sejmiku Województwa Dolnośląskiego[67]
- 2015 Nagroda Literacka „Nike” za Księgi Jakubowe[68][69]
- 2015 Nagroda Literacka „Nike” Czytelników za Księgi Jakubowe
- 2015 Międzynarodowa Nagroda Mostu miast Görlitz i Zgorzelec[70]
- 2016 „Zasłużona dla Miasta Wałbrzycha”, wyróżnienie Rady Miejskiej Wałbrzycha[71][72][73].
- 2017.01 Międzynarodowa Nagroda Literacka Samorządu Sztokholmu za Księgi Jakubowe[74]
- 2017.05.27 Gwiazda w Alei Gwiazd Literatury przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Mińsku Mazowieckim1=:1.
- 2017.09.10 Nagroda IX Kongresu Kobiet, Poznań[75]
- 2018.04.21 Nagroda Polcul Foundation „za działalność społeczną w dziedzinie kultury na Dolnym Śląsku”[76]
- 2018.05.22 Nagroda The Man Booker International Prize 20181=:0 za książkę Bieguni (Flights) Fitzcarraldo Editions, tł. Jennifer Croft
- 2019.06.24 Honorowa obywatelka Wrocławia[77]
- 2019.07.08 Nagroda Laure-Bataillon dla najlepszej książki przełożonej na język francuski za Księgi Jakubowe[78]
- 2019.10.10 Nagroda Nobla w dziedzinie literatury za 2018[79], za wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia[2]
Odznaczenia
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2010[80]
- Odznaka Honorowa Złota „Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego” – 2018[81]
- Odznaka Honorowa Powiatu Kłodzkiego – 2019[82]
Przypisy
- ↑ Stowarzyszenie Kulturalne „Góry Babel” [online], rejestr.io [dostęp 2019-10-10].
- ↑ a b The Nobel Prize in Literature 2018 [online], nobelprize.org [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Nike 2008 dla Olgi Tokarczuk – ‘Bieguni’ książką roku [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Polská cena Nike 2015 [online], iliteratura.cz [dostęp 2019-10-10] (cz.).
- ↑ Olga Tokarczuk jest pisarką dobra [online], TVN24.pl [dostęp 2019-11-26].
- ↑ Olga Tokarczuk. encyklopedia.pwn.pl. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ a b c d Dorota Oczak-Stach: Literacki Nobel dla Olgi Tokarczuk. Pisarka niepokorna i zaangażowana. Czytelnicy ją uwielbiają, hejterzy grozili jej śmiercią. wroclaw.wyborcza.pl, 10 października 2019. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Olga Tokarczuk. Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Kietrzu – matura 1980. [dostęp 2009-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-18)].
- ↑ Olga Tokarczuk laureatką Literackiej Nagrody Nobla. [w:] Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego [on-line]. psych.uw.edu.pl, 10 października 2019. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ a b Claire Armitstead: Olga Tokarczuk: ‘I was very naive. I thought Poland would be able to discuss the dark areas of our history’. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 20 kwietnia 2018. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Olga Tokarczuk: Świat z odwrotnej strony. [w:] Tygodnik Powszechny [on-line]. tygodnik.com.pl, 1996. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ a b Anna Morawiecka Bieguństwo, wywiad z Olgą Tokarczuk, magazyn „Ludzka Sprawa”, 11(26)/2008, s 4–5.
- ↑ a b „Kilka miesięcy po urodzeniu syna wróciłam do pracy”. Co wiemy o rodzinie Olgi Tokarczuk? [online], Viva.pl [dostęp 2019-11-26] (pol.).
- ↑ a b Przemysław Czapliński: Ostatnie historie, Tokarczuk, Olga. wyborcza.pl, 22 września 2004. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Iná, ako sme ju poznali doteraz [online], style.hnonline.sk [dostęp 2019-10-10] (słow.).
- ↑ O. Tokarczuk, Oddział psychogeriatryczny, „Mandragora, nr 4, Wrocław 1984, s. 105–109; Powrót na niebo, „Mandragora” nr 8, Wrocław, 1990, s. 142–145.
- ↑ Karol Maliszewski, Poezja wrocławska w latach 1980–2000 [online], pierwodruk: Karol Maliszewski, Pociąg do literatury, Wrocław, 2010, s. 75–89, dolnoslaskosc.pl, 2004 [dostęp 2016-10-14].
- ↑ Olga Tokarczuk – životopis [online], Databáze knih [dostęp 2019-10-10] (cz.).
- ↑ Katarzyna Romik (oprac.), Olga Tokarczuk z literacką Nagrodą Nobla. To piąty w historii autor z Polski [online], wiadomosci.wp.pl, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Olga Tokarczuk: Pravek a iné časy [online], Pravda.sk, 23 stycznia 2016 [dostęp 2019-10-10] (słow.).
- ↑ a b Olga Tokarczuková: Sabinino přání [online], Vltava, 15 kwietnia 2010 [dostęp 2019-10-10] (cz.).
- ↑ Szopka ruchoma. [w:] Urząd Miasta i Gminy Bardo [on-line]. bardo.pl, 12 października 2018. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ a b Spotkanie z okazji wydania nowej powieści Olgi Tokarczuk (notka PAP), Instytut Książki, 08.10.2007 [dostęp 2015-12-26].
- ↑ Podróż ludzi Księgi – notka wydawnicza (Wydawnictwo W.A.B.) [dostęp 2015-12-25].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj Read Tokarczuk novels in your language!
- ↑ Nobelove ceny za literatúru získali Olga Tokarczuková a Peter Handke [online], Pravda.sk, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-10] (słow.).
- ↑ Dorota Oczak-Stach, Olga Tokarczuk wybrała. Ukraińska aktywistka i poetka została asystentką noblistki, 30 października 2019
- ↑ Szymon Krawiec, Kto jest najlepiej zarabiającym polskim pisarzem? Nowy ranking „Wprost” [online], Wprost, 24 listopada 2019 [dostęp 2019-11-26] (pol.).
- ↑ Wykładowcy. [w:] Wydział Polonistyki UJ. Podyplomowe Studia Literacko-Artystyczne (Szkoła Pisarzy) [on-line]. sla.polonistyka.uj.edu.pl. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Beata Łabutin: Olga Tokarczuk wykładowcą UO. Gazeta Wyborcza, 7 lutego 2008. [dostęp 2008-06-15].
- ↑ Krzysztof Ogiolda, „Nobel dla Olgi Tokarczuk to wielka radość dla naszego uniwersytetu”. Pisarka prowadziła zajęcia na Uniwersytecie Opolskim [online], Nowa Trybuna Opolska, 2019 [dostęp 2019-10-24].
- ↑ Festiwal Góry Literatury.
- ↑ Barbara Adamska: Festiwal Góry Literatury. Urząd Gminy Nowa Ruda. [dostęp 2018-07-27].
- ↑ Rządzący dzisiaj cieszą się z Nobla Olgi Tokarczuk, ale wcześniej oczerniali pisarkę. „Jest słaba na umyśle” [online], gazetapl [dostęp 2019-10-12] (pol.).
- ↑ Maciej Deja (oprac.), Olga Tokarczuk z Nagrodą Nobla. Nieraz zalazła PiS-owi za skórę [online], wiadomosci.wp.pl, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-12] (pol.).
- ↑ To dlatego aktualna władza nie trawi Tokarczuk. Wcale nie chodzi o jej twórczość [online], naTemat.pl [dostęp 2019-10-12] (pol.).
- ↑ Redakcja, Nagroda dla Olgi Tokarczuk. PiS wychodzi z sali [online], Gazeta Wrocławska, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-12] (pol.).
- ↑ ‘Anty-Polka’, ‘Gwiazda mainstreamu’, ‘Zdrajczyni’, ‘Pluje na Polskę’. Olga Tokarczuk w mediach PiS (wybór niepełny) [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-10-12] (pol.).
- ↑ Poprzedzony wstępem Kingi Dunin.
- ↑ Olga Tokarczuk, „Moment niedźwiedzia”. Culture.pl. [dostęp 2012-03-12].
- ↑ Zgubiona dusza.
- ↑ Irina Adelgejm.
- ↑ a b c d e f g Tłumacze o twórczości Olgi Tokarczuk.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x Książki Olgi Tokarczuk na świecie.
- ↑ a b „Kryształowo czysty styl i uniwersalny przekaz” – tłumacze i wydawcy o Oldze Tokarczuk.
- ↑ Litewski przekład „Biegunów” Olgi Tokarczuk...
- ↑ Fiński tłumacz powieści O. Tokarczuk: Nobel dla aktywnej społecznej komentatorki.
- ↑ Nobel dla Tokarczuk. Niemieccy krytycy: wspaniała pisarka.
- ↑ Zapraszamy na spotkania z Olgą Tokarczuk w ramach Festiwalu Literackiego Prima Vista.
- ↑ Sobre los huesos de los muertos.
- ↑ Olga Tokarczuk w Japonii.
- ↑ Polska gościem honorowym Międzynarodowych Targów Książki w New Delhi.
- ↑ Osman Śliwiński
- ↑ Bieguni Olgi Tokarczuk w tłumaczeniu na portugalski.
- ↑ Audiofile Magazine. www.audiofilemagazine.com. [dostęp 2019-10-13].
- ↑ Penguin Random House. https://www.penguinrandomhouseaudio.com/.+[dostęp 2019-10-27].
- ↑ Stowarzyszenie Filmowców Polskich. Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2019-08-22].
- ↑ Nagroda Nike 1999. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
- ↑ Związek Rzemiosła Polskiego: Laureaci Nagrody Literackiej im. Władysława Reymonta w latach 1994–2009. zrp.pl. [dostęp 2014-09-11].
- ↑ Nagroda Nike 2002. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
- ↑ Olga Tokarczuk - Honorowi obywatele Barda - Nasze miasto - Bardo - Miasto Cudów! [online], prologit.pl [dostęp 2019-11-26].
- ↑ Za artykułem w „Gazecie Wyborczej” online na Wyborcza.pl.
- ↑ Honorowi obywatele [online], um.nowaruda.pl [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Tokarczuk: "W życiu nie doświadczyłam tyle nienawiści". Odwiedziliśmy hejterów pisarki
- ↑ Nagroda Nike 2010. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
- ↑ Olga Tokarczuk laureatką nagrody literackiej Vilenica 2013 [online], lublana.msz.gov.pl [dostęp 2019-10-10].
- ↑ V Święto Województwa Dolnośląskiego – prezentujemy wszystkich nagrodzonych przez Sejmik oraz Marszałka Województwa Dolnośląskiego. umwd.dolnyslask.pl, 17 października 2014. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Nagroda Literacka Nike 2015 dla Olgi Tokarczuk. onet.pl, 2015-10-04. [dostęp 2015-10-04].
- ↑ Znamy finalistów Nike 2015 | Artykuł | Culture.pl. [dostęp 2015-09-13].
- ↑ Międzynarodowa Nagroda Mostu dla Olgi Tokarczuk. [w:] Wydawnictwo Literackie [on-line]. wydawnictwoliterackie.pl, 6 grudnia 2015. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Odbyło się to przy sprzeciwie radnych PiS, którzy uznali że Olga Tokarczuk w swoich książkach i wypowiedziach szkaluje i obraża Polaków. Radni PiS na znak protestu w chwili wręczania nagrody wyszli z sali.
- ↑ Redakcja, Nagroda dla Olgi Tokarczuk. PiS wychodzi z sali [online], Gazeta Wrocławska, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-11] (pol.).
- ↑ Nobel dla Olgi Tokarczuk! [online], um.walbrzych.pl, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-11].
- ↑ Natalia Szostak, Olga Tokarczuk odebrała w Szwecji Międzynarodową Nagrodę Literacką. Wyróżniono ją za ''Księgi Jakubowe'' [online], wyborcza.pl, 19 stycznia 2017 [dostęp 2017-01-22].
- ↑ Prezydent Poznania i pisarka Olga Tokarczuk laureatami nagród IX Kongresu Kobiet. [w:] Dziennik Gazeta Prawna [on-line]. kultura.gazetaprawna.pl, 10 września 2017. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Polcul. Wyróżnienia wiosna 2018. Polcul Foundation. [dostęp 2018-04-28].
- ↑ Tomasz Wysocki: Pisarka Olga Tokarczuk z tytułem Honorowej Obywatelki Wrocławia. [w:] 24 czerwca 2019 [on-line]. wrocław.pl. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Olga Tokarczuk z nagrodą Laure-Bataillon dla najlepszej książki przełożonej na język francuski za ‘Księgi Jakubowe’ [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-07-18].
- ↑ The Swedish Academy postpones the 2018 Nobel Prize in Literature | Swedish Academy [online], svenskaakademien.se [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Gloria Artis dla Olgi Tokarczuk. mkidn.gov.pl, 2010-01-29. [dostęp 2012-11-21].
- ↑ Uchwała w sprawie przyznania Oldze Tokarczuk Odznaki Honorowej Złotej Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego. bip.umwd.dolnyslask.pl, 20 września 2018. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ X uroczysta sesja Rady Powiatu Kłodzkiego. powiat.klodzko.pl, 4 października 2019. [dostęp 2019-10-11].
<ref> o nazwie „:0”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.BŁĄD PRZYPISÓW
Błąd w przypisach: Znacznik
<ref> o nazwie „:1”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.BŁĄD PRZYPISÓW
Błąd w przypisach: Znacznik
<ref> o nazwie „:2”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.BŁĄD PRZYPISÓW
Błąd w przypisach: Znacznik
<ref> o nazwie „:26”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.BŁĄD PRZYPISÓW
Błąd w przypisach: Znacznik
<ref> o nazwie „:ott”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.BŁĄD PRZYPISÓW
Linki zewnętrzne
| XX wiek |
|
|---|---|
| XXI wiek |
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 000000011556806X
- ORCID: 0000-0002-8494-5719
- VIAF: 49338782
- LCCN: no96009452
- GND: 122302885
- NDL: 01212834
- LIBRIS: 64jlnwsq3h77z85
- BnF: 125503303
- SUDOC: 03478599X
- SBN: TO0V326591
- NLA: 43250786
- NKC: jn20000605336
- RSL: 000036440
- BNE: XX1541661
- NTA: 174878850
- BIBSYS: 97052997
- CiNii: DA17077338
- Open Library: OL258989A
- PLWABN: 9810547025005606
- NUKAT: n94003470
- J9U: 987007407650105171
- PTBNP: 1769546
- CANTIC: a11890447
- LNB: 000289386
- NSK: 000258499
- CONOR: 43676771
- BNC: 000924799
- KRNLK: KAC200604835
- LIH: LNB:LJz;=Bm
- WorldCat: lccn-no96009452
Identyfikatory zewnętrzne:
Kategorie:
- Olga Tokarczuk
- Polscy eseiści
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy prozaicy XX wieku
- Polscy prozaicy XXI wieku
- Polscy poeci
- Polscy psycholodzy
- Polscy scenarzyści
- Twórcy literatury regionalnej
- Politycy Zielonych (Polska)
- Absolwenci Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu Opolskiego
- Honorowi obywatele Kietrza
- Honorowi obywatele Wrocławia
- Honorowi obywatele Nowej Rudy
- Laureaci Nagrody Fundacji im. Kościelskich
- Laureaci Nagrody Literackiej im. Władysława Reymonta
- Laureaci Nagrody Nike
- Laureaci Nagrody Vilenica
- Laureaci Paszportu Polityki
- Nobliści – literatura
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Odznaczeni Odznaką Honorową Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego
- Ludzie urodzeni w Sulechowie
- Pisarze związani z Wałbrzychem
- Pisarze związani z Wrocławiem
- Ludzie związani z Nową Rudą
- Urodzeni w 1962