Szablon:Dobry artykuł/archiwum/2015/06

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aktualnie na stronie głównej

X-Men: Przeszłość, która nadejdzieamerykański fantastycznonaukowy film akcji z 2014 roku na podstawie serii komiksów o grupie superbohaterów o tej samej nazwie wydawnictwa Marvel Comics. Za reżyserię filmu odpowiadał Bryan Singer na podstawie scenariusza Simona Kinberga. W rolach głównych wystąpili: Hugh Jackman, James McAvoy, Michael Fassbender oraz Jennifer Lawrence. Akcja filmu rozgrywa się około 10 lat po wydarzeniach z Pierwszej klasy oraz około 10 lat po Ostatnim bastionie. Wolverine cofa się w czasie do 1973 roku, gdzie musi zmienić bieg przyszłości i nie dopuścić do utworzenia robotów zwanych Sentinelami, które doprowadzą do zagłady zarówno ludzi, jak i mutantów. Światowa premiera filmu miała miejsce 10 maja 2014 roku w Nowym Jorku. Film zarobił prawie 750 milionów dolarów przy budżecie 200 milionów i uzyskał pozytywne oceny krytyków. Czytaj więcej…


Archiwum ekspozycji dobrych artykułów

Archiwum artykułów, które zostały umieszczone na stronie głównej w rubryce Dobry Artykuł.

2008: wrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2009: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2010: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2011: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2012: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2013: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2014: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2015: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2016: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2017: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2018: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2019: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2020: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2021: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2022: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2023: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień


1 czerwca[edytuj kod]

Kroniki Riddicka: Ucieczka z Butcher Baygra komputerowa stanowiąca połączenie first-person shootera i skradanki, wyprodukowana przez Starbreeze Studios i wydana przez Vivendi Games. Jej premiera nastąpiła 1 czerwca 2004 roku. Tytuł przedstawia losy Riddicka, antybohatera znanego z filmów Pitch Black oraz Kroniki Riddicka, który próbuje uciec z pilnie strzeżonego więzienia Butcher Bay. Gra ukazała się równolegle z fantastycznonaukowym filmem Kroniki Riddicka, a w tworzenie gry był zaangażowany Vin Diesel, aktor grający rolę Richarda B. Riddicka, głównego bohatera obu dzieł. Projektanci Ucieczki z Butcher Bay skupili się na przedstawieniu postaci Riddicka podczas ucieczki z więzienia, aby zróżnicować grę względem filmu. Gra została bardzo dobrze przyjęta przez krytyków, którzy chwalili jej oprawę graficzną oraz integrację elementów gier akcji, skradanek oraz przygodowych.

2 czerwca[edytuj kod]

Birger Ruudnorweski skoczek narciarski i narciarz alpejski, dwukrotny mistrz olimpijski z 1932 i 1936 oraz wicemistrz z 1948 w skokach, pięciokrotny mistrz świata z 1931, 1932, 1935, 1936 i 1937 oraz dwukrotny wicemistrz z 1939 i 1948 w skokach, brązowy medalista mistrzostw świata z 1935 w kombinacji alpejskiej, dwukrotny rekordzista świata w długości skoku. Z racji sukcesów sportowych i silnej charyzmy zdobył wielką popularność w środowisku narciarskim na kontynencie europejskim i amerykańskim, słynął też z niemal nienagannego stylu skakania. Brat Sigmunda oraz Asbjørna. Jeden z najlepszych, najbardziej utytułowanych i najsłynniejszych zawodników w historii skoków narciarskich.


3 czerwca[edytuj kod]

Pręcik – męski organ płciowy w kwiecie wytwarzający pyłek, czyli mikrospory. Pręciki są występującymi u okrytonasiennych mikrosporofilami. Składają się z nitki i główki tworzonej przez dwa pylniki zawierające po dwa woreczki pyłkowe, czyli mikrosporangia. Pyłek po dojrzeniu wysypywany jest z pękających pylników i przenoszony przez wiatr, wodę lub zwierzęta, by po osadzeniu na znamionach słupków wrosnąć i dokonać zapłodnienia. Pręciki w kwiatach poszczególnych gatunków występują w różnej liczbie, tworząc pręcikowie. Jeśli jedynymi w kwiecie organami generatywnymi są pręciki, to kwiat taki określany jest mianem pręcikowego (męskiego), gdy kwiat pozbawiony jest pręcików – określany jest mianem słupkowego (żeńskiego).

4 czerwca[edytuj kod]

Ostra białaczka szpikowa – grupa chorób spowodowana nowotworowym rozrostem w szpiku wczesnych komórek prekursorowych krwi. U jej podstaw leży klonalna proliferacja i nagromadzenie się w organizmie niedojrzałych morfologicznie i upośledzonych czynnościowo komórek blastycznych wywodzących się ze stransformowanej komórki hematopoetycznej. W mechanizmie powstawania choroby kluczowe są zaburzenia genetyczne zakłócające dojrzewanie i apoptozę wczesnych prekursorów mielopoezy. Ostra białaczka szpikowa stanowi około 80% ostrych białaczek u osób dorosłych. Zapadalność na chorobę rośnie wraz z wiekiem. Leczenie ostrej białaczki szpikowej jest oparte na chemioterapii i jest złożone z trzech faz: indukcji remisji, konsolidacji remisji i leczenia poremisyjnego.


5 czerwca[edytuj kod]

Awtroiłniszczyciel produkcji rosyjskiej typu Iziasław. Budowę okrętu rozpoczęto w 1913 roku, w 1915 odbyło się wodowanie, jednak do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego wszedł dopiero w 1917 roku. Brał aktywny udział w obronie Wysp Moonsundzkich przed niemiecką inwazją, jego marynarze poparli rewolucję październikową. Uniknął przejęcia przez Kaiserliche Marine poprzez ucieczkę z Helsingoforsu w trakcie pochodu lodowego. Podczas walki przeciwko Estonii uczestniczył w desancie i operacji minowej. W grudniu 1918 roku został przejęty przez Royal Navy i przekazany Estończykom. W Eesti Merevägi otrzymał imię Lennuk. Podczas estońskiej wojny o niepodległość uczestniczył w licznych desantach i operacjach minowych na wodach Zatoki Fińskiej skierowanych przeciwko bolszewikom. W 1933 roku z powodu wysokich kosztów utrzymania został sprzedany Peru. Został wycofany ze służby w 1947 roku, zaś dwa lata później zezłomowany.

6 czerwca[edytuj kod]

Fiat Seicentomiejski samochód osobowy z 3-drzwiowym nadwoziem typu hatchback produkowany w Tychach przez włoską firmę Fiat w latach 1998-2010. Wprowadzony został na rynek w roku 1998 jako następca modelu Cinquecento. Z poprzednika czerpał także większość rozwiązań technicznych. Oferowany był z benzynowymi silnikami R4 z wtryskiem paliwa o pojemności 0,9 dm³ i mocy maksymalnej 29 kW (39 KM) oraz 1,1 dm³ o mocy 40 kW (54 KM). Napęd przenoszony był na oś przednią poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Przez cały okres sprzedaży oferowano wiele wersji i edycji specjalnych różniących się wyposażeniem standardowym oraz ceną. Pojazd dostępny był także w odmianie użytkowej Van oraz elektrycznej Elettra. Łącznie wyprodukowano 1 328 973 egzemplarzy modelu, z czego 1 039 671 wyeksportowano.

7 czerwca[edytuj kod]

Zamach stanu w Gwinei w 2008 rokuzamach stanu dokonany w Gwinei przez juntę wojskową pod dowództwem kapitana Moussy Dadis Camary. Grupa wojskowych pod jego przywództwem 23 grudnia 2008, kilka godzin po obwieszczeniu śmierci prezydenta Lansany Conté, ogłosiła powstanie Rady Narodowej na rzecz Demokracji i Postępu (CNDD), rozwiązanie wszystkich instytucji republiki i przejęcie władzy w państwie. Przewodniczący parlamentu pełniący obowiązki prezydenta i dotychczasowy premier, po początkowym sprzeciwie, kilka dni po zamachu uznali nowe władze wojskowe. Poparcia udzieliło im również większość krajowych organizacji społecznych i politycznych. Społeczność międzynarodowa w większości potępiła zamach stanu i wezwała juntę wojskową do szybkiego przywrócenia porządku konstytucyjnego. Unia Afrykańska i ECOWAS zawiesiły Gwineę w prawach członka organizacji.

8 czerwca[edytuj kod]

Wincenty Witos – polski polityk, działacz ruchu ludowego, trzykrotny premier Rzeczypospolitej Polskiej. Działał w Stronnictwie Ludowym, w latach 19081914 był posłem do galicyjskiego Sejmu Krajowego. Poseł do austriackiej Rady Państwa, od 1914 roku w PSL „Piast” i w Naczelnym Komitecie Narodowym, później w Lidze Narodowej, prezes Polskiej Komisji Likwidacyjnej. Od 1919 roku poseł na polski Sejm. Trzykrotnie sprawował funkcję premiera, jego rząd został obalony w wyniku przewrotu majowego. W latach 19291930 jeden z przywódców Centrolewu. W 1930 roku aresztowany przez władze sanacyjne, osadzony w twierdzy brzeskiej, oskarżony w tzw. procesie brzeskim o przygotowywanie zamachu stanu, skazany na 1,5 roku więzienia, udał się na emigrację do Czechosłowacji. Do kraju powrócił tuż przed wybuchem II wojny światowej, po jej rozpoczęciu internowany przez Niemców, odrzucił propozycję utworzenia rządu kolaboracyjnego. Po wojnie powołany został na wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Narodowej, jednak nie podjął obowiązków. W 1945 roku prezes nowo powstałego Polskiego Stronnictwa Ludowego.

9 czerwca[edytuj kod]

Osiedle Witosaosiedle mieszkaniowe oraz dzielnica Katowic, położona w północno-zachodniej części miasta, w zespole dzielnic północnych, między Załężem, Załęską Hałdą-Brynowem i miastem Chorzów, na terenie historycznej gminy Załęże. Początki dzielnicy wiążą się z powstaniem na jej terenie dwóch kolonii Załęża, wybudowanych w XVIII wieku: Obroków i Załęskiej Hałdy. Samo zaś osiedle powstało na terenie kolonii fińskich domków w latach 70. i 80. XX wieku. Projektantami osiedla byli: Jan Grzegorczyk, Marek Oleś, Jerzy Rak i Andrzej Trybuś. W 1983 roku osiedlu nadano nazwę Wincentego Witosa. Obecnie dzielnica ma charakter głównie mieszkaniowo-handlowy. Osiedle Witosa jest bardzo dobrze skomunikowane dzięki autostradzie A4 biegnącej przez osiedle, a także międzynarodowej linii kolejowej E 30. Dzielnica ma powierzchnię 3,49 km² - 2,11% powierzchni miasta oraz liczyła w 2007 roku 12 401 mieszkańców - 3,9% ludności miasta.

10 czerwca[edytuj kod]

Władysław Szlengelpolski poeta pochodzenia żydowskiego, autor tekstów kabaretowych i piosenek, dziennikarz, aktor estradowy. W latach 19401943 przebywał w getcie warszawskim, gdzie kontynuował działalność pisarską i artystyczną. Za sprawą wierszy pisanych w owym czasie zwany jest poetą getta. Emanuel Ringelblum wspomina, że pieśni Szlengla, pisane po polsku, były bardzo popularne w getcie, wyrażały bowiem nastroje i myśli ludzi. Recytowano je na różnych wieczorach literackich i rozrywkowych, krążyły przekazywane z rąk do rąk w odpisach maszynowych lub hektografowanych. Wzruszały do łez, gdyż były na czasie, mówiły o sprawach, którymi żyło i pasjonowało się getto. Sam Szlengel pisał o nich, że były jak uśmiechy uspokajające umierającego między jednym drgnieniem bólu a drugim. W czasie powstania w getcie ukrywał się w schronie Szymona Kaca przy ulicy Świętojerskiej 36. Po wykryciu schronienia przez Niemców został wraz z żoną rozstrzelany 8 maja 1943 roku.

11 czerwca[edytuj kod]

Stosunki polsko-żydowskie w czasie drugiej wojny światowejesej historyczny autorstwa Emanuela Ringelbluma, napisany w ukryciu pod koniec 1943 roku. Stanowi próbę opisu i oceny relacji polsko-żydowskich w okresie II wojny światowej, a w szczególności postawy Polaków wobec Holocaustu. W okresie międzywojennym Emanuel Ringelblum należał do grona najbardziej cenionych historyków żydowskich średniego pokolenia. Jednym z zagadnień badawczych cieszących się jego szczególnym zainteresowaniem były stosunki polsko-żydowskie. Na rękopis Stosunków polsko-żydowskich... składały się trzy zeszyty o łącznej objętości 217 stron. Esej został napisany w języku polskim. Chronologicznie obejmuje okres od końca lat 30. do jesieni 1943 roku. Składa się z jedenastu rozdziałów. W bogatej literaturze historycznej dotyczącej Holocaustu esej Ringelbluma reprezentuje ten nurt, który stoi na stanowisku, iż większość polskiego społeczeństwa była zadowolona z dokonywanego przez III Rzeszę „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, a wielu Polaków było gotowych pomagać Niemcom poprzez denuncjowanie i wydawanie Żydów.

12 czerwca[edytuj kod]

Bogatek wspaniały – gatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych (Buprestidae). Jeden z najrzadszych chrząszczy Palearktyki, relikt lasów pierwotnych, uważany za symbol ochrony owadów. Osobniki dorosłe obserwowane są zazwyczaj w czerwcu i lipcu, rzadziej w maju i sierpniu. Sporadycznie zdarzają się wczesnowiosenne pojawy w marcu i kwietniu. Owady dorosłe prawdopodobnie nie pobierają pokarmu, w każdym razie mogą przystępować do rozrodu bez konieczności żerowania uzupełniającego. Zasiedla zarówno tereny nizinne, jak i górskie. W Polsce wykazywany ostatnio jedynie z Puszczy Białowieskiej. Bogatek wspaniały został wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt w kategorii CR (ang. critically endangered – krytycznie zagrożony wyginięciem).

13 czerwca[edytuj kod]

Ulica Międzynarodowa w Warszawie – warszawska ulica na Saskiej Kępie. Jej nazwa, podobnie jak nazwy wielu innych ulic Saskiej Kępy, związana jest z przedwojennymi planami przeznaczenia pobliskich obszarów na tereny wystawowe. Zabudowę tworzą głównie powojenne domy mieszkalne, a także punkty usługowe. Tym, co do dziś wyróżnia ulicę Międzynarodową, jest zrealizowana w latach 70. grupa rzeźb plenerowych znajdujących się pomiędzy blokami mieszkalnymi. Był to element szerszego programu humanizacji przestrzeni miejskiej realizowanego wówczas na tzw. „Osiedlach Młodych”. Stąd do dziś przy ul. Międzynarodowej znajdują się takie prace takich artystów jak Teresa Brzóskiewicz czy też Ryszard Wojciechowski. Walory ulicy wykorzystywane są m.in. przez Muzeum Warszawy przy organizacji spacerów z przewodnikiem. Ulica ma długość 1950 metrów; na wszystkich odcinkach dostępnych dla ruchu kołowego ulica jest dwukierunkowa oraz jednojezdniowa.

14 czerwca[edytuj kod]

Kolej dużych prędkości w Polsce – istniejący, rozbudowywany system linii i taboru kolejowego, które umożliwiają prowadzenie planowych przewozów z prędkością ponad 160 km/h. Na fragmentach linii kolejowej nr 4 pociągi ED250 Pendolino mogą jeździć z prędkością maksymalną 200 km/h. Wraz z postępem prac remontowych na liniach kolejowych, odcinek linii nr 4 dostosowany do prędkości 200 km/h ma się wydłużyć, a uzyskanie prędkości wyższych niż 160 km/h ma być możliwe także na linii nr 9. 14 grudnia 2014 roku pociągi Pendolino rozpoczęły kursowanie w ramach nowej kategorii pociągów Express InterCity Premium, obsługującej relacje łączące Warszawę z Gdynią, Katowicami, Krakowem oraz Wrocławiem. Wszystkie zakupione składy nie mają typowego dla Pendolino wychylnego pudła. Gdyby nie to, dłuższe byłyby odcinki, na których dopuszczalna byłaby prędkość 200 km/h.

15 czerwca[edytuj kod]

Herkules I d'Este – książę Ferrary i Modeny w latach 1471-1505. Władzę przejął po śmierci Borsa d’Este i pokonaniu syna Leonella d'Este, Mikołaja. W 1473 roku dla umocnienia swej pozycji poślubił córkę króla Neapolu – Eleonorę Aragońską. W latach 1478-1479 dowodził wojskami florenckimi w wojnie z papiestwem i Królestwem Neapolu. W 1482 roku zaniepokojona wzrostem znaczenia Ferrary Wenecja wypowiedziała Herkulesowi I wojnę. Jesienią wojska weneckie obległy miasto, które z trudem się obroniło. Sytuację odmieniło przejście papieża na stronę Ferrary. Sprzymierzonym nie udało się ostatecznie pokonać Wenecjan. W wyniku zawartego w 1484 roku pokoju Herkules I utracił Rovigo i Polesine. W latach 1490-1491 umocnił przez małżeństwa swych dzieci związki Ferrary z Mantuą i Mediolanem. Dwukrotnie w 1494 i 1499 roku poparł wkraczających do Włoch Francuzów. W 1501 roku poprzez małżeństwo syna Alfonsa z Lukrecją Borgią zawarł przymierze z władającymi Rzymem Borgiami. Za panowania Herkulesa Ferrara doszła do najwyższego stopnia swego rozwoju, osiągając sto tysięcy mieszkańców.

16 czerwca[edytuj kod]

Kodeks Boerneriański – pisany na pergaminie bilingwiczny grecko-łaciński rękopis Nowego Testamentu, zawierający Listy Pawła. Tekst grecki pisany jest późną uncjałą, natomiast tekst łaciński minuskułą epoki karolińskiej. Paleograficznie datowany jest na IX wiek. W dolnym marginesie jednej z kart kodeksu zamieszczona została niebiblijna glosa w języku staroiryjskim. Zarówno tekst grecki, jak i łaciński Listów Pawła reprezentują zachodnią tradycję tekstualną. Pod względem tekstualnym jest pokrewny dla Kodeksu Augiańskiego, któremu ustępuje pod względem jakości tekstu, ale jest odeń bardziej atrakcyjny pod względem artystycznym. Aland zaklasyfikował go do III kategorii. Kodeks cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Nazwa kodeksu pochodzi od jednego z dawnych właścicieli kodeksu. Kodeks Boerneriański przechowywany jest w Dreźnie.

17 czerwca[edytuj kod]

Zaburzenia depresyjne – pojęcie stosowane w terminologii psychiatrycznej odnoszące się do zespołów objawów depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych – określanych także jako zaburzenia afektywne, zaburzenia nastroju. Zespoły te objawiają się głównie obniżeniem nastroju – smutkiem, przygnębieniem, niską samooceną, małą wiarą w siebie, poczuciem winy, pesymizmem, u części pacjentów myślami samobójczymi; niezdolnością do przeżywania przyjemności – anhedonią, obniżeniem napędu psychoruchowego, zaburzeniem rytmu dobowego lub zmniejszeniem apetytu. Terminy takie jak zaburzenie depresyjne są stopniowo wypierane przez pochodzący z amerykańskiej klasyfikacji DSM-IV termin „duża depresja”, którego odpowiednikiem w europejskiej, obowiązującej w Polsce klasyfikacji ICD-10 jest termin „epizod depresyjny”.

18 czerwca[edytuj kod]

Rekin piaskowy – gatunek dużego rekina z rodziny tawroszowatych, zamieszkujący tropikalne i umiarkowane wody wszystkich oceanów. Zasięg jego występowania, mimo że kosmopolityczny, jest poprzerywany. Preferuje głębinowe siedliska o skalistym dnie, chociaż spotykany jest czasami również w płytkich piaszczystych wodach. Sezonowo migruje, co roku powracając na te same obszary występowania. Ten rzadki gatunek mylony jest często z uwagi na liczne podobieństwa morfologiczne z tawroszem piaskowym, który w przeciwieństwie do rekina piaskowego, ma równej wielkości płetwy grzbietowe. Rekin ten osiąga maksymalnie 4,1 m długości i 289 kg masy. Zanotowano spadek wielkości populacji zamieszkujących Morze Śródziemne oraz inne rejony, choć dostępne dane są niewystarczające do pełnej oceny stanu całej populacji. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała gatunek ten za narażony na wyginięcie.

19 czerwca[edytuj kod]

Niezależni Sportowcy Olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 – drużyna składająca się z czterech sportowców: trzech mężczyzn i jednej kobiety. Nie zdobyli oni żadnego medalu. Uczestniczyli w 4 spośród 26 rozgrywanych dyscyplin. Chorążym ekipy była amerykańska piłkarka Brooklyn Kerlin, która nie brała udziału sportowego w igrzyskach. W skład drużyny wszedł zawodnik z Sudanu Południowego oraz trzech z byłych Antyli Holenderskich, wszyscy z nich to mieszkańcy Curaçao. Początkowo sportowcy z Kuwejtu także mieli uczestniczyć w igrzyskach jako Niezależni Sportowcy Olimpijscy. Wszyscy niezależni olimpijczycy zadebiutowali na igrzyskach. Był to trzeci występ Niezależnych Sportowców Olimpijskich na igrzyskach olimpijskich.

20 czerwca[edytuj kod]

Ulica Międzynarodowa w Warszawie – warszawska ulica na Saskiej Kępie. Jej nazwa, podobnie jak nazwy wielu innych ulic Saskiej Kępy, związana jest z przedwojennymi planami przeznaczenia pobliskich obszarów na tereny wystawowe. Zabudowę tworzą głównie powojenne domy mieszkalne, a także punkty usługowe. Tym, co do dziś wyróżnia ulicę Międzynarodową, jest zrealizowana w latach 70. grupa rzeźb plenerowych znajdujących się pomiędzy blokami mieszkalnymi. Był to element szerszego programu humanizacji przestrzeni miejskiej realizowanego wówczas na tzw. „Osiedlach Młodych”. Stąd do dziś przy ul. Międzynarodowej znajdują się takie prace takich artystów jak Teresa Brzóskiewicz czy też Ryszard Wojciechowski. Walory ulicy wykorzystywane są m.in. przez Muzeum Warszawy przy organizacji spacerów z przewodnikiem. Ulica ma długość 1950 metrów; na wszystkich odcinkach dostępnych dla ruchu kołowego ulica jest dwukierunkowa oraz jednojezdniowa.

21 czerwca[edytuj kod]

Kolej dużych prędkości w Polsce – istniejący, rozbudowywany system linii i taboru kolejowego, które umożliwiają prowadzenie planowych przewozów z prędkością ponad 160 km/h. Na fragmentach linii kolejowej nr 4 pociągi ED250 Pendolino mogą jeździć z prędkością maksymalną 200 km/h. Wraz z postępem prac remontowych na liniach kolejowych, odcinek linii nr 4 dostosowany do prędkości 200 km/h ma się wydłużyć, a uzyskanie prędkości wyższych niż 160 km/h ma być możliwe także na linii nr 9. 14 grudnia 2014 roku pociągi Pendolino rozpoczęły kursowanie w ramach nowej kategorii pociągów Express InterCity Premium, obsługującej relacje łączące Warszawę z Gdynią, Katowicami, Krakowem oraz Wrocławiem. Wszystkie zakupione składy nie mają typowego dla Pendolino wychylnego pudła. Gdyby nie to, dłuższe byłyby odcinki, na których dopuszczalna byłaby prędkość 200 km/h.

22 czerwca[edytuj kod]

François Duvalbelgijski kierowca rajdowy. Był fabrycznym kierowcą zespołów Ford World Rally Team, Citroën Total World Rally Team oraz Stobarta M-Sport. Swoją karierę rajdową Duval rozpoczął 1986 roku. Początkowo startował w zawodach quadów i kartingów, a w rajdach zadebiutował w 1999 roku. Jego pierwszym samochodem był Citroën Saxo. W debiutanckim roku wygrał belgijskie zawody Citroën Saxo Challenge. W marcu 2001 roku zadebiutował w rajdowych mistrzostwach świata jadąc samochodem Mitsubishi Carisma GT. W 2003 roku został członkiem zespołu Forda. Na przełomie lutego i marca 2003 podczas Rajdu Turcji 2003 po raz pierwszy w karierze stanął na podium w rajdzie mistrzostw świata. Zajął wówczas trzecie miejsce. W swojej karierze Duval wygrał jeden rajd w mistrzostwach świata. 14 razy w swojej karierze stawał na podium w rajdach mistrzostw świata. Zdobył w nich 172 punkty. Wygrał 55 odcinków specjalnych.

23 czerwca[edytuj kod]

Wambolaniszczyciel produkcji rosyjskiej typu Lejtienant Iljin .Budowę jednostki rozpoczęto w 1914 roku, w 1915 odbyło się jej wodowanie, jednak do służby w Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego wszedł dopiero w 1917 roku pod nazwą Kapitan I ranga Mikłucho-Makłaj. Uniknął przejęcia przez Kaiserliche Marine poprzez ucieczkę z Helsingoforsu w trakcie pochodu lodowego. Podczas walki przeciwko Estonii uczestniczył w desancie i operacji minowej. W grudniu 1918 roku został przejęty przez Royal Navy i przekazany Estończykom. W Eesti Merevägi otrzymał imię Wambola. Podczas estońskiej wojny o niepodległość uczestniczył w operacjach przeciwko bolszewikom na wodach Zatoki Fińskiej oraz w operacji przeciwko bałtyckiej Landeswehrze w Rydze. Po wojnie odbywał sporadyczne wizyty dyplomatyczne. W 1933 roku z powodu wysokich kosztów utrzymania został sprzedany Peru, co wywołało niezadowolenie w społeczeństwie.

24 czerwca[edytuj kod]

Jemiołusznik – gatunek małego ptaka z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Zaratornis. Występuje endemicznie w górskich lasach w Andach, głównie zachodniego Peru. Gatunek odkryty został w 1953 roku. Długość ciała wynosi 18–21 cm. W kolorystyce dominują barwy brązowoszare, z plamami i paskami białymi, czarnymi, rdzawymi i płowymi. Pożywienie jemiołusznika stanowią owoce, przede wszystkim roślin z rodzajów Tristerix oraz Ligaria. Przyczynia się istotnie do rozprzestrzenienia tych roślin (zwraca nasiona, które następnie przyklejają się do gałęzi). Jaja składane są w marcu i kwietniu w liczbie trzech. Oba ptaki z pary dostarczają młodym pokarmu w postaci zwróconych owoców. Gatunek jest narażony na wyginięcie ze względu na kurczenie się jego naturalnego środowiska spowodowane wycinką lasów w celu pozyskania drewna i produkcji węgla drzewnego, intensywny wypas oraz niekontrolowane pożary.

25 czerwca[edytuj kod]

Zgrupowanie Żniwiarz – oddział bojowy Armii Krajowej, działający od sierpnia 1942 roku jako grupa dywersyjna obwodu Żoliborz Armii Krajowej. Od 1943 roku stanowił oddział dywersyjno-bojowy „DB-17” Kedywu. W połowie 1943 roku, w ramach obwodu, oddział został przekształcony w 9 Kompanię Dywersyjną. W okresie powstania warszawskiego kompania stanowiła odwód dowódcy obwodu jako zgrupowanie „Dywersja Bojowa XII-9”, od 5 sierpnia nazwane zgrupowaniem „Żniwiarz”. 20 września 1944 roku, po utworzeniu 8 Dywizji Piechoty AK im. Romualda Traugutta, oddział pozostawał w dyspozycji dowódcy dywizji. 30 września 1944 roku wraz z pozostałymi oddziałami dywizji poszedł do niewoli.


26 czerwca[edytuj kod]

Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Uhruskuprawosławna cerkiew filialna zlokalizowana w Uhrusku. Usytuowana na obrzeżach wsi, na niskim i płaskim wzniesieniu, na którym w średniowieczu znajdował się gród założony przez Daniela Halickiego. Świątynia została zbudowana w 1849 roku, zaś w 1875 przeszła razem z całą diecezją chełmską do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W ramach adaptacji i przebudowy budynku wstawiono do niego ikonostas powstały z połączenia dwóch pounickich ołtarzy bocznych, a prawdopodobnie także dobudowano przedsionek z wieżą-dzwonnicą. W 1915 roku cerkiew została porzucona, gdy prawosławni mieszkańcy Uhruska udali się na bieżeństwo. W 1957 lub 1958 roku cerkiew przywrócono do użytku liturgicznego. W związku ze zniszczeniem części jej wyposażenia w ciągu poprzedniej dekady zostało ono uzupełnione o elementy ze zniszczonej cerkwi w Zbereżu.

27 czerwca[edytuj kod]

Ulica Międzynarodowa w Warszawie – warszawska ulica na Saskiej Kępie. Jej nazwa, podobnie jak nazwy wielu innych ulic Saskiej Kępy, związana jest z przedwojennymi planami przeznaczenia pobliskich obszarów na tereny wystawowe. Zabudowę tworzą głównie powojenne domy mieszkalne, a także punkty usługowe. Tym, co do dziś wyróżnia ulicę Międzynarodową, jest zrealizowana w latach 70. grupa rzeźb plenerowych znajdujących się pomiędzy blokami mieszkalnymi. Był to element szerszego programu humanizacji przestrzeni miejskiej realizowanego wówczas na tzw. „Osiedlach Młodych”. Stąd do dziś przy ul. Międzynarodowej znajdują się takie prace takich artystów jak Teresa Brzóskiewicz czy też Ryszard Wojciechowski. Walory ulicy wykorzystywane są m.in. przez Muzeum Warszawy przy organizacji spacerów z przewodnikiem. Ulica ma długość 1950 metrów; na wszystkich odcinkach dostępnych dla ruchu kołowego ulica jest dwukierunkowa oraz jednojezdniowa.

28 czerwca[edytuj kod]

Kolej dużych prędkości w Polsce – istniejący, rozbudowywany system linii i taboru kolejowego, które umożliwiają prowadzenie planowych przewozów z prędkością ponad 160 km/h. Na fragmentach linii kolejowej nr 4 pociągi ED250 Pendolino mogą jeździć z prędkością maksymalną 200 km/h. Wraz z postępem prac remontowych na liniach kolejowych, odcinek linii nr 4 dostosowany do prędkości 200 km/h ma się wydłużyć, a uzyskanie prędkości wyższych niż 160 km/h ma być możliwe także na linii nr 9. 14 grudnia 2014 roku pociągi Pendolino rozpoczęły kursowanie w ramach nowej kategorii pociągów Express InterCity Premium, obsługującej relacje łączące Warszawę z Gdynią, Katowicami, Krakowem oraz Wrocławiem. Wszystkie zakupione składy nie mają typowego dla Pendolino wychylnego pudła. Gdyby nie to, dłuższe byłyby odcinki, na których dopuszczalna byłaby prędkość 200 km/h.

29 czerwca[edytuj kod]

François Duvalbelgijski kierowca rajdowy. Był fabrycznym kierowcą zespołów Ford World Rally Team, Citroën Total World Rally Team oraz Stobarta M-Sport. Swoją karierę rajdową Duval rozpoczął 1986 roku. Początkowo startował w zawodach quadów i kartingów, a w rajdach zadebiutował w 1999 roku. Jego pierwszym samochodem był Citroën Saxo. W debiutanckim roku wygrał belgijskie zawody Citroën Saxo Challenge. W marcu 2001 roku zadebiutował w rajdowych mistrzostwach świata jadąc samochodem Mitsubishi Carisma GT. W 2003 roku został członkiem zespołu Forda. Na przełomie lutego i marca 2003 podczas Rajdu Turcji 2003 po raz pierwszy w karierze stanął na podium w rajdzie mistrzostw świata. Zajął wówczas trzecie miejsce. W swojej karierze Duval wygrał jeden rajd w mistrzostwach świata. 14 razy w swojej karierze stawał na podium w rajdach mistrzostw świata. Zdobył w nich 172 punkty. Wygrał 55 odcinków specjalnych.

30 czerwca[edytuj kod]

Wambolaniszczyciel produkcji rosyjskiej typu Lejtienant Iljin .Budowę jednostki rozpoczęto w 1914 roku, w 1915 odbyło się jej wodowanie, jednak do służby w Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego wszedł dopiero w 1917 roku pod nazwą Kapitan I ranga Mikłucho-Makłaj. Uniknął przejęcia przez Kaiserliche Marine poprzez ucieczkę z Helsingoforsu w trakcie pochodu lodowego. Podczas walki przeciwko Estonii uczestniczył w desancie i operacji minowej. W grudniu 1918 roku został przejęty przez Royal Navy i przekazany Estończykom. W Eesti Merevägi otrzymał imię Wambola. Podczas estońskiej wojny o niepodległość uczestniczył w operacjach przeciwko bolszewikom na wodach Zatoki Fińskiej oraz w operacji przeciwko bałtyckiej Landeswehrze w Rydze. Po wojnie odbywał sporadyczne wizyty dyplomatyczne. W 1933 roku z powodu wysokich kosztów utrzymania został sprzedany Peru, co wywołało niezadowolenie w społeczeństwie.