TKt48: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Źródła: drobne techniczne
Wycofano ostatnie 2 zmiany treści (zrobione przez 83.30.220.205) i przywrócono wersję 28273086 autorstwa 203.173.219.247 -niepotrzebnie usunięte foto, zbędne zmiany
Linia 28: Linia 28:
|galeria_commons = TKt48
|galeria_commons = TKt48
}}
}}
[[File:2010-11-26-szczecin-glówny-by-RalfR-82.jpg|thumb|250px|TKt48-29 na stacji w Szczecinie]]
[[File:Parowóz w Iławie.jpg|thumb|250px|Parowóz TKt48-53 przed budynkiem dworca głównego [[Iława Główna]].]]
'''TKt48''' – seria [[parowóz|parowozów]] [[tendrzak]]ów produkowanych w latach [[1950]]-[[1957]] w zakładach [[H. Cegielski - Poznań S.A.|HCP]] (94 sztuki) i [[Fablok]] (199 sztuk). Przeznaczone były do ruchu podmiejskiego i [[pociąg towarowy|pociągów towarowych]]. Ostatnia seria parowozów wyprodukowanych przez Fablok dla [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]].
'''TKt48''' – seria [[parowóz|parowozów]] [[tendrzak]]ów produkowanych w latach [[1950]]-[[1957]] w zakładach [[H. Cegielski - Poznań S.A.|HCP]] (94 sztuki) i [[Fablok]] (199 sztuk). Przeznaczone były do ruchu podmiejskiego i [[pociąg towarowy|pociągów towarowych]]. Ostatnia seria parowozów wyprodukowanych przez Fablok dla [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]].


== Cechy trakcyjne ==
== Cechy trakcyjne ==
Masa napędna „tekatki” była nieduża, co w połączeniu z czterema parami kół napędowych dawało doskonałe przyspieszenie rozruchu. Cecha ta sprawiała, iż zdecydowana część tendrzaków prowadziła składy osobowe, szczególnie z dużą liczbą przystanków. Niewielka średnica kół napędowych ograniczała prędkość maksymalną, jednakże była ona wystarczająca dla większości zastosowań „tekatki”. Często prowadziły składy w terenach podgórskich z uwagi na dobre wpisywanie się w łuki i tę samą prędkość konstrukcyjną w obie strony (częsta zmiana kierunku trakcji). Zastąpiły wysłużone [[OKl27]]. Bieg ich był dość spokojny, na dobrym torze do prędkości maksymalnej 80 km/h. Wydajność kotła była dobra, duża była powierzchnia [[przegrzewacz]]a pary, co było zaletą. Moc była wystarczająca do przyjętych zastosowań. Popularne „tekatki” były ogólnie lubiane przez załogi.
Masa napędna „tekatki” była nieduża, co w połączeniu z czterema parami kół napędowych dawało doskonałe przyspieszenie rozruchu. Cecha ta sprawiała, iż zdecydowana część tendrzaków prowadziła składy osobowe, szczególnie z dużą liczbą przystanków. Niewielka średnica kół napędowych ograniczała prędkość maksymalną, jednakże była ona wystarczająca dla większości zastosowań „tekatki”. Często prowadziły składy w terenach podgórskich z uwagi na dobre wpisywanie się w łuki i tę samą prędkość konstrukcyjną w obie strony (częsta zmiana kierunku trakcji). Zastąpiły wysłużone [[OKl27]]. Bieg ich był dość spokojny, na dobrym torze do prędkości maksymalnej 80 km/h. Wydajność kotła była dobra, duża była powierzchnia [[przegrzewacz]]a pary, co było zaletą. Moc była wystarczająca do przyjętych zastosowań. Popularne „tekatki” były (za swe cechy trakcyjne) ogólnie lubiane przez załogi.


== Budowa ==
== Budowa ==
Linia 49: Linia 51:
* TKt48-72 – [[Gniezno]] – wrak
* TKt48-72 – [[Gniezno]] – wrak
* TKt48-77 – [[Gniezno]] – wrak
* TKt48-77 – [[Gniezno]] – wrak
* TKt48-87 - Mariembourg (Belgia) - sprawny parowóz, kursuje na trasie Mariembourg-Treignes
* TKt48-99 – [[Kościerzyna]] – eksponat
* TKt48-99 – [[Kościerzyna]] – eksponat
* TKt48-100 – [[Jaworzyna Śląska]] – wrak
* TKt48-100 – [[Jaworzyna Śląska]] – wrak
Linia 62: Linia 65:
* TKt48-147 – [[Wolsztyn]] – eksponat
* TKt48-147 – [[Wolsztyn]] – eksponat
* TKt48-151 – [[Częstochowa]] – pomnik techniki
* TKt48-151 – [[Częstochowa]] – pomnik techniki
* TKt48-163 – [[Osielsko]] - (parowóz niezgodnie z prawem przebudowany na amerykański(!)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.eraparowozow.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=228&Itemid=51|tytuł=Westernowy parowóz okazał się cennym zabytkiem|opublikowany=|data dostępu=2011-03-21}}</ref>
* TKt48-163 – [[Gniezno]]
* TKt48-167 – [[Kraków]] – pomnik techniki
* TKt48-167 – [[Kraków]] – pomnik techniki
* TKt48-170 – [[Zajączkowo Tczewskie]] – wrak
* TKt48-170 – [[Zajączkowo Tczewskie]] – wrak
Linia 70: Linia 73:
* TKt48-185 – [[Chrzanów]] – wrak
* TKt48-185 – [[Chrzanów]] – wrak
* TKt48-186 – [[Jaworzyna Śląska]] – wrak
* TKt48-186 – [[Jaworzyna Śląska]] – wrak
* TKt48-191 – [[Skansen taboru i urządzeń kolejowych w Chabówce|Chabówka]] – sprawny
* TKt48-191 – [[Skansen taboru i urządzeń kolejowych w Chabówce|Chabówka]] – [[Żywy parowóz|sprawny]]


==Niektóre właściwości trakcyjne==
==Niektóre właściwości trakcyjne==
Linia 78: Linia 81:
J.Fijałkowski i W. Kowalewski, 1959, Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych, Wydawnictwa Komunikacyjne
J.Fijałkowski i W. Kowalewski, 1959, Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych, Wydawnictwa Komunikacyjne


{{Przypisy}}
{{Pojazdy trakcyjne w Polsce}}
{{Pojazdy trakcyjne w Polsce}}



Wersja z 22:59, 14 sty 2012

Szablon:Parowóz infobox

TKt48-29 na stacji w Szczecinie
Parowóz TKt48-53 przed budynkiem dworca głównego Iława Główna.

TKt48 – seria parowozów tendrzaków produkowanych w latach 1950-1957 w zakładach HCP (94 sztuki) i Fablok (199 sztuk). Przeznaczone były do ruchu podmiejskiego i pociągów towarowych. Ostatnia seria parowozów wyprodukowanych przez Fablok dla PKP.

Cechy trakcyjne

Masa napędna „tekatki” była nieduża, co w połączeniu z czterema parami kół napędowych dawało doskonałe przyspieszenie rozruchu. Cecha ta sprawiała, iż zdecydowana część tendrzaków prowadziła składy osobowe, szczególnie z dużą liczbą przystanków. Niewielka średnica kół napędowych ograniczała prędkość maksymalną, jednakże była ona wystarczająca dla większości zastosowań „tekatki”. Często prowadziły składy w terenach podgórskich z uwagi na dobre wpisywanie się w łuki i tę samą prędkość konstrukcyjną w obie strony (częsta zmiana kierunku trakcji). Zastąpiły wysłużone OKl27. Bieg ich był dość spokojny, na dobrym torze do prędkości maksymalnej 80 km/h. Wydajność kotła była dobra, duża była powierzchnia przegrzewacza pary, co było zaletą. Moc była wystarczająca do przyjętych zastosowań. Popularne „tekatki” były (za swe cechy trakcyjne) ogólnie lubiane przez załogi.

Budowa

Kocioł spawany, rury cyrkulacyjne w skrzyni paleniskowej i ruchomy ruszt. Z przodu i z tyłu wózki Kraussa – Helmholtza. Hamulce powietrzne systemu Westinghouse'a lub Knorra.

Zachowane egzemplarze

Niektóre właściwości trakcyjne

W przypadku parowozów normalnotorowych maksymalna siła pociągowa maszyny jest ograniczona jej przyczepnością. Wartość siły pociągowej przy rozruchu TKt48 ogranicza więc przyczepność i wynosi 15 800 kG. Przy opalaniu lepszym gatunkiem węgla parowóz ten mógł ciągnąć po torze poziomym składy osobowe (złożone z wagonów 4-osiowych) o masie 515 t z prędkością 80 km/h. Mógł też ciągnąć składy towarowe o masie 1050 t z prędkością 60 km/h. W terenach górskich TKt48 mógł na wzniesieniu 20‰ ciągnąć składy osobowe (4-osiowe) o masie 155 t z szybkością 50 km/h.

Źródła

J.Fijałkowski i W. Kowalewski, 1959, Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych, Wydawnictwa Komunikacyjne