Zamek Palanka
Zamek Palanka w Mukaczewie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Inwestor | |
Rozpoczęcie budowy |
XIII w. |
Położenie na mapie Mukaczewa | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
Położenie na mapie obwodu zakarpackiego | |
48°25′54,5″N 22°41′14,2″E/48,431806 22,687278 |
Zamek Palanka (także Palanok; ukr. Замок Паланок - Zamok Pałanok, węg. Munkács vára) - zamek w Mukaczewie na Zakarpaciu.
Zamek wzniesiono na rozkaz króla Węgier Beli IV w XIII wieku, po najeździe tatarskim lat 1240-1241. Zamek miał strzec wschodnich rubieży Królestwa Węgier przed najazdami tatarskimi. Panujący w Mukaczewie w latach 1396-1414 książę Fiodor Koriatowicz rozbudował i umocnił twierdzę. Przez następne dwieście lat zamek często zmieniał właścicieli, aż w 1633 zamek kupił książę Siedmiogrodu Jerzy I Rakoczy. Za panowania Rakoczych zamek nieustannie wzmacniano i odnawiano. W czerwcu 1682 roku książę Siedmiogrodu Imre Thököly wziął ślub z Heleną Zrinską i w tym zamku odbyło się wesele. Zamek mukaczewski był ośrodkiem węgierskich powstań narodowych przeciw Habsburgom. Po klęsce ostatniego z nich w 1711 zamek wpadł w ręce Habsburgów, którzy w 1726 nadali go, wraz z całym dominium mukaczewsko-czynadijewskim, wiernemu sobie austriackiemu rodowi Schönborn. Zamek stał się ważnym ogniwem w systemie twierdz stanowiących militarną podstawę władzy Habsburgów nad Węgrami. Podczas wojen napoleońskich przechowywano w nim habsburskie klejnoty koronne. W latach 1789-1897 zamek wykorzystywano jako ciężkie więzienie polityczne, jego więźniem był m.in. bojownik o wyzwolenie Grecji Aleksander Ipsilanti. Od 1926 na zamku mieściły się koszary, najpierw armii czechosłowackiej, później węgierskiej. Po II wojnie światowej zamkiem władała sowiecka policja polityczna, a w latach sześćdziesiątych XX wieku ulokowano tu szkołę rolniczą.
Zamek Palanka stoi na samotnym wzgórzu w mukaczewskiej dzielnicy Palanka. Składa się z czterech części, stanowiących kolejne linie obrony: przedzamcza z suchą fosą i mostem zwodzonym, zamku niskiego z kolejną fosą, zamku średniego - koszar, arsenału i pomieszczeń gospodarczych oraz zamku wysokiego (starego). Do zamku wysokiego prowadził długi i wąski korytarz pod basztą, stanowiący pułapkę dla atakujących. Łączna powierzchnia zamku wynosi 13.930 m2. Zamek wyszedł zwycięsko z kilku oblężeń, z których najdłuższe trwało od 1685 do 1688. Został dwa razy zdobyty przez powstańców - w 1514 podczas chłopskiego powstania Jerzego Dozsy i w 1848, gdy ludność Mukaczewa uwolniła więźniów. Jest zachowany w bardzo dobrym stanie, utrzymany i odnowiony. Większość z zachowanych części zamku pochodzi z początku XVII wieku. Od 1993 mieści się w nim muzeum historyczne i etnograficzne. Zamek jest jednym z najważniejszych zabytków Zakarpacia i jedną z największych atrakcji turystycznych tego regionu.
Na dziedzińcu zamku stoi brązowa statua Fiodora Koriatowicza.
-
Zamek na tle Karpatach
-
Główny dziedziniec
-
Dziedziniec zamku, nowy dach
-
Części zamku są w złym stanie
-
Baszta, zamek górny
-
Zuzanna Lorantfi
-
Ilona, Helena Zrinska
-
Obrona zamku w 1686
-
Obrona zamku w 1686