Pałac w Lubieniu Wielkim
49°43′15″N 23°44′35″E/49,720833 23,743056 Pałac w Lubieniu Wielkim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
pałac |
| Styl architektoniczny | |
| Inwestor |
Humieccy |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel |
Stefan Humiecki |
| Kolejni właściciele |
Ludwik Jabłonowski, Jabłonowscy, Ignacy Konstanty Brunicki, Adolf Maurycy Brunicki[1] |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°43′15″N 23°44′35″E/49,720833 23,743056
| |
Pałac w Lubieniu Wielkim – parterowy, późnobarokowy pałac wybudowany w XVII w. przez Humieckich[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XVII wieku Lubień Wielki należał do Stefana Humieckiego[3] (zm. 1736)[4].
Pod koniec XVIII wieku, po ponad stu latach panowania Humieckich, majątek dostał się w posiadanie rodziny Świdzińskich, która przeznaczyła go na wiano Marii Świdzińskiej[5] (zm. 1830), córki Michała (zm. 1788) i Barbary Krasińskiej (zm. 1789).
Maria wyszła za mąż za hrabiego Józefa Jabłonowskiego (zm. 1821)[6], członka Stanów Galicyjskich. W ten sposób majątek odziedziczyła rodzina Jabłonowskich[7]. Począwszy od roku 1832 w pałacu wielokrotnie gościł poeta Seweryn Goszczyński[8]. Hrabia Ludwik Józef Jabłonowski (zm. 1887), syn Józefa, sprzedał w 1849 roku pałac, majątek oraz zdrojowisko baronowi Konstantemu Brunickiemu[3](1820-1890), posiadaczowi dóbr Kosowiec i Małkowice[9].
Następnym i ostatnim prywatnym właścicielem był br. Adolf Maurycy Brunicki (1857–1941), syn Konstantego, również posiadacz miejscowości Kosowiec i Małkowice[10].
W pałacu Brunickich mieści się obecnie placówka opiekuńcza dla dzieci. Obiekt znajduje się w parku przy ul. Zamkowej. Najlepiej do pałacu dostać się od głównej ulicy Lwowskiej (droga Lwów-Sambor).
-
Pałac -
Pałac -
Pałac -
Pałac -
Pałac -
Pałac -
Pałac -
Pałac
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Nicieja, Moje Kresy. Zaleszczyki - miasto słońca cz. 1, 10 września 2011
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 356-361, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ a b Lubień Wielki. www.dtrradio.pl. [dostęp 2014-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-18)].
- ↑ Stefan Humiecki, grocholski.pl [zarchiwizowane 2014-07-17].
- ↑ Maria Świdzińska, grocholski.pl [zarchiwizowane 2014-07-17].
- ↑ Józef Jabłonowski, grocholski.pl [zarchiwizowane 2014-07-17].
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V. Warszawa: 1880-1902, s. 408.
- ↑ Janina Rosnowska, Goszczyński. Opowieść biograficzna, Warszawa 1977, s. 228.
- ↑ Ignacy Konstanty Brunicki, grocholski.pl [zarchiwizowane 2014-07-17].
- ↑ Adolf Maurycy Brunicki, grocholski.pl [zarchiwizowane 2014-07-17].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lubień Mały i Wielki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 405.
- Archiwalne widoki pałacu w bibliotece Polona
- Pałac w Lubieniu Wielkim na filmie z drona.