
Wołczków
| ||
![]() rzeka Dniestr w okolicach Wołczkowa | ||
Państwo | ![]() | |
Obwód | iwanofrankiwski | |
Wysokość | 224 m n.p.m. | |
![]() | ||
Portal ![]() |
Wołczków (ukr. Вовчків, Volchkov) – dawna wieś w II Rzeczypospolitej w powiecie stanisławowskim, w województwie stanisławowskim w gminie wiejskiej Mariampol Miasto[1], na lewym brzegu rzeki Dniestr.
W 1983 wieś została włączona do graniczącego z nią miasta Mariampol[2].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1670 roku król Polski Jan III Sobieski nadał osadzie prawa magdeburskie. W tamtym okresie został zbudowany drewniany zamek zwany Boży widok (Bozhy Vydok)[3]. W 1676 roku wojska osmańskie z ich krymskotatarskimi sojusznikami oblegały zamek, a następnie doszczętnie spaliły miasto wraz z zamkiem.
Zamek[edytuj | edytuj kod]
W 1691 roku król Polski wydał zrujnowane miasto Wołczków krakowianinowi, kasztelanowi, hetmanowi Stanisławowi Janowi Jabłońskiemu (1634-1702) z przywilejem budowy fortu w tym miejscu. Fort powstał na wzgórzu w zakolu rzeki, miał cztery wysokie wieże. Były dwa wejścia do zamku poprzez mosty zwodzone. Ściany fortu były wysokie na 10 stóp i grube na 15. Południowo-wschodnie i południowe fragmenty fortu były chronione przez dużą, głęboką fosę[4]. U stóp wzgórza utworzono kwadratowy rynek. Pierwszymi mieszkańcami byli mieszkańcy z dawnego zamku Boży Widok.
Zbrodnia w Wołczkowie[5][edytuj | edytuj kod]
Miała tutaj miejsce zbrodnia nacjonalistów ukraińskich na polskiej ludności cywilnej w okresie II wojny światowej. Wołczków był wsią, w której większość stanowili Polacy. Z 380 gospodarstw jedynie 12 należało do Ukraińców. W nocy z 29 na 30 marca 1944 przez oddział Ukraińskiej Powstańczej Armii dokonane zostało ludobójstwo na polskich mieszkańcach wsi Wołczków. Podawane są liczby ofiar śmiertelnych tego czynu od 56 do 140.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 564
- ↑ Міста і села Галицького району: історія, пам'ятки, особистості — Івано-Франківськ, Нова Зоря, 2001 — с. 32
- ↑ Władysław Łozińskim Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku, 1903, str. 98
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 113-115, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
- ↑ IPN umorzył śledztwo w sprawie ludobójstwa dokonanego na Polakach (pol.). Dzieje.pl, 15.05.2012. [dostęp 2017-06-17].