Zamek w Rakowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek Rakowiec
Symbol zabytku nr rej. 26-216-0028
Ilustracja
Wieża zamkowa
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Rakowiec

Inwestor

Dominik Bieniawski (Bieniewski)

Ukończenie budowy

1658 lub 1660

Zniszczono

1769

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ruiny zamku w Rakowcu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ruiny zamku w Rakowcu”
Ziemia48°48′11″N 25°18′04″E/48,803056 25,301111

Zamek w Rakowcu – położony w Rakowcu nad Dniestrem, na Pokuciu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zbudowany został w 1658 lub 1660 roku przez podczaszego halickiego Wojciecha Dominika Bieniewskiego o czym świadczyła tablica nad bramą. Mimo niewielkich rozmiarów pełnił funkcję strategiczną gdyż wraz z zamkiem w Czernelicy stanowiły bazę wypadową dla wojsk polskich podczas wypraw na Wołochów. W 1657 r., mimo że dopiero trwała jego budowa, obronił się przed oblegającymi go wojskami kozackimi. Również obronił się w 1667 roku, gdy atakowali go Tatarzy. Zdobyty został dopiero przez Turków w 1672 roku. Odegrał później istotną rolę podczas kampanii Jana Sobieskiego przeciwko Turkom w latach 1685–1691. Zamek został spalony w 1769 roku podczas konfederacji barskiej. W XIX wieku właścicielem ruin był Samuel Baran.

Zamek miał kształt nieregularny. Brama wjazdowa znajdowała się od północy. W dolnej części zamku przy murze wschodnim zbudowano zachowaną do dzisiaj wieżę. Na zamku znajdowała się tablica z napisem w j. łac. MAGNIS AUSPICIIS MELIORI FORTUNA BONO EXIIT. MAGNIFICUS ET GENEROSUS DOM. OLBRECHTUS DE BIENIEWIC BIENIEWSKI POCILLATOR TERRAE HALICIENSIS HOC OPUS UNIVERSUM PROPRIIS SUMPTIBUS SEVIENTIBUS PROTUNC PATRIA DOMESTICIS ET EXOTICIS BELLIS AD DEI GLORIAM, DEFENSIONEM PATRIAE, CONSERVATIONEM AMICORUM EXTRUXIT. ANNO DOMINI 1660[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Czołowski: Dawne zamki i twierdze na Rusi Halickiej. s. 43. [dostęp 2023-08-26]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Walentyna Tomczuk, Przewodnik Stróże pamięci - twierdze, "Az Art", Lwów.
  • Czołowski A., Dawne zamki i twierdze na Rusi Halickiej, Lwów 1892, s. 42-43.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]