
Bobulińce
| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Obwód | ![]() | |
Rejon | ![]() | |
Powierzchnia | 2,405 km² | |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
763 317,260 os./km² | |
Nr kierunkowy | +380 3544 | |
Kod pocztowy | 48472 | |
![]() | ||
Portal ![]() |
Bobulińce (ukr. Бобулинці, Bobułynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie buczackim. Przez wieś przebiega droga terytorialna T 2006.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1901 działała gorzelnia Mojżesza Dawida Aschkenazego i Beniamina Kaufmanna[1]. W 1909 we wsi odnalazły meteoryt, który zatem trafił do zbiorów Muzeum Podolskiego w Tarnopolu[2].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 rok do lata 1919 Bielawińce znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.
Miejsce zbrodni nacjonalistów ukraińskich, dokonanej w nocy z 13 na 14 marca 1944 na 40 osobach. Ocaleli ci z Polaków, którzy ukryli się u sąsiadów – Ukraińców, co odnotowano w Kresowej księdze sprawiedliwych Instytutu Pamięci Narodowej[potrzebny przypis].
Urodzeni w Bobulińcach[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Sobotkiewicz[3] (1914–1993) – polski pisarz[4].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Zamek, wybudowany w XVII w.[5]
- Kościół pw. św. Antoniego[6] (1892), ob. w stanie posuniętej ruiny
- Parterowy dwór z ogrodem spacerowym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gorzelnie i Fabryki wódek w Galicji w 1901 r.
- ↑ Ihor Duda:Tapnopol: 1540-1944. Tarnopol, 2010, s. 147. (ukr.)
- ↑ Serhij Tkaczow: Sobotkiewicz Stanisław. [W:] Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 4: А—Я. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2010, s. 577. ISBN 978-966-528-318-8. (ukr.)
- ↑ Artykuł Stanisława S. Nicieja Moje kresy. Tarnopol - hetmańskie miasto. [dostęp 2018-04-25].
- ↑ Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926
- ↑ Michał Kurzej: Kościół parafialny p.w. Św. Antoniego Padewskiego w Bobulińcach. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 15. Kraków: Antykwa, 2007, 599 il. ISBN 978-83-89273-49-9
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Bobulińce. [W:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. I. Warszawa, 1880–1902, s. 268.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bobulińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 268 .
- Bobulińce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)