49°10′06″N 25°21′06″E/49,168333 25,351667Bobulińce
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
2,405 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3544 |
| Kod pocztowy |
48472 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r.  | |
| 49°10′06″N 25°21′06″E/49,168333 25,351667
| |
Portal  Ukraina
| |
Bobulińce (ukr. Бобулинці, Bobułynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie buczackim. Przez wieś przebiega droga terytorialna T 2006.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec XIX w. na obszarze dworskim znajdowała się karczma Zabawa[1]. W 1901 działała gorzelnia Mojżesza Dawida Aschkenazego i Beniamina Kaufmanna[2]. W 1909 we wsi odnaleziono meteoryt, który trafił do zbiorów Muzeum Podolskiego w Tarnopolu[3].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 rok do lata 1919 Bobulińce znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.
Miejsce zbrodni nacjonalistów ukraińskich, dokonanej w nocy z 13 na 14 marca 1944 na 40 osobach. Ocaleli ci z Polaków, którzy ukryli się u sąsiadów – Ukraińców, co odnotowano w Kresowej księdze sprawiedliwych Instytutu Pamięci Narodowej[potrzebny przypis].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Zamek, wybudowany w XVII w.[4]
- Kościół pw. św. Antoniego[5] (1892), ob. w stanie posuniętej ruiny
- Parterowy dwór z ogrodem spacerowym.
Urodzeni w Bobulińcach[edytuj | edytuj kod]
- Maria Aniela Krasicka z domu hrabina Brzostowska (1816-1903), właścicielka ziemska
- Stanisław Sobotkiewicz[6] (1914–1993) – polski pisarz[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zabawa 2.) karczma, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 177.
- ↑ Gorzelnie i Fabryki wódek w Galicji w 1901 r.
- ↑ Ihor Duda:Tapnopol: 1540-1944. Tarnopol, 2010, s. 147. (ukr.)
- ↑ Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926
- ↑ Michał Kurzej: Kościół parafialny p.w. Św. Antoniego Padewskiego w Bobulińcach. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 15. Kraków: Antykwa, 2007, 599 il. ISBN 978-83-89273-49-9
- ↑ Serhij Tkaczow: Sobotkiewicz Stanisław. [W:] Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 4: А—Я. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2010, s. 577. ISBN 978-966-528-318-8. (ukr.) (ukr.)
- ↑ Artykuł Stanisława S. Nicieja Moje kresy. Tarnopol - hetmańskie miasto. [dostęp 2018-04-25].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Bobulińce. [W:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. I. Warszawa, 1880–1902, s. 268.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bobulińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 268.
- Bobulińce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
- Archiwalne widoki ogrodu w Bobulińcach w bibliotece Polona