Zamek w Turzysku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Turzysku
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Miejscowość

Turzysk

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

XIV w.

Pierwszy właściciel

Roman Sanguszko

Kolejni właściciele

Fiodor Andrzejewicz, Zasławscy, Lubomirscy, Stadniccy, Moszyńscy, Oskierko, Szembekowie, Orzeszkowie

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamek w Turzysku”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Turzysku”
Ziemia51°05′18″N 24°31′28″E/51,088333 24,524444

Zamek w Turzysku – zamek wybudowany w XIV w. na miejscu ruskiego grodu, położonego nad Turią[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Król Polski Zygmunt I Stary dobra te wraz z zamkiem ofiarował w 1517 r. ruskiemu księciu Romanowi Sanguszce[1][2]. Po jego śmierci owe włości otrzymał jego brat książę Fiodor Andrzejewicz Sanguszko[2], starosta włodzimierski, bracławski i winnicki, marszałek ziemi wołyńskiej[1]. Fiodor okoliczne ziemie dołączał do warowni, łamiąc niekiedy prawo[1]. Pod koniec XVI w. dobra w ramach wiana otrzymali Zasławscy, a następnie od 1692 r. były własnością Lubomirskich. W XVIII w. kolejnymi posiadaczami majątku byli Stadniccy[3], a od 1773 r. Ossolińscy[4], m.in. Józef Ossoliński, starosta sandomierski[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza drewniana warownia była założeniem obronnym. Kolejny zamek powstał jako obiekt murowany, pod którym istniały ogromne tunele i lochy[3].

Pałac[edytuj | edytuj kod]

Za Ossolińskich stary zamek przebudowano na pałac, który istniał do końca XIX wieku[1]. Następnie, majątek należał do: hr. Moszyńskich od początku XIX w., Oskierko od drugiej ćwierci XIX w.[1], Szembeków od 1842 r. i Orzeszków[4]. Obiekt został zniszczony w trakcie II wojny światowej. Współcześnie po zamku i pałacu nie pozostały materialne ślady[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII. Warszawa: 1880-1902, s. 669-70.
  2. a b Andrzej Sanguszkowicz. wolyn.ovh.org. [dostęp 2013-12-26].
  3. a b c Turzysk. [dostęp 2013-09-11].
  4. a b dr Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, Kowel - Włodzimierz – Poryck, cz. 5. wolyn.ovh.org. [dostęp 2013-12-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, Warszawa, 1880–1902, s. 669-70.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]